
Κάθε χωρισμός μας φέρνει αντιμέτωπους
με ένα σωρό ερωτηματικά όπως του τύπου: “γιατί σε μένα;” ή “μα δεν με αγαπάει
πια;” ή “έκανα κάτι λάθος;” ή “τόσο πολύ πάχυνα;” ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να μας
απασχολεί και επειδή εκείνη τη στιγμή νιώθουμε εκτεθειμένοι μας βγαίνει σε
ανασφάλεια! Μην ανησυχείτε λατρεμένοι μου αναγνώστες, δεν είναι πάντα κάτι που
κάνατε εσείς.
Μια σχέση είναι σαν ένα σπίτι.
Είσαι ευτυχισμένος όταν το πρωτοαγοράζεις και θέλεις να κάθεσαι όσο το δυνατόν
πιο πολύ. Θα περάσει από κρίσεις, από σεισμούς και από πολλά αλλά και αν καταφέρει
να μείνει όρθιο τότε αυτό σημαίνει πως έχει χτιστεί πάνω σε γερά θεμέλια. Κάποια
στιγμή θα εμφανιστούν ρωγμές και τότε είναι που πρέπει να ξεκινήσουν οι αμοιβαίες
υποχωρήσεις έτσι ώστε να μπορέσουν οι ρωγμές να καλυφτούν. Μ’ αυτόν τον τρόπο το
σπίτι μπορεί να μείνει σώο και αβλαβές και ίσως μια μέρα περάσει σε απογόνους. Παρόλα
αυτά υπάρχουν και περιπτώσεις που μια κρίση έχει καταφέρει να το γκρεμίσει
αφήνοντας πίσω ερείπια μιας παλιά ζωής. Σε αυτή τη φάση το ζευγάρι μπορεί να
αποφασίσει ή να τραβήξει ο καθένας το δρόμο του ή να ξαναπροσπαθήσουν να ξαναχτίσουν
αυτό που κάποτε ήταν η ζωή τους!

Είναι λογικό και απόλυτα
κατανοητό να στεναχωριέται και να κλαίει, αλλά για πόσο; Στην τελική έχει ένα
ολόκληρο σπίτι προς εκμετάλλευση και μπορεί να το κάνει πλέον ότι θέλει και να
προσκαλέσει όποιον θέλει χωρίς αναστολές! Μια νέα ζωή ανοίγεται μπροστά του που
παρόλο που δεν ήταν δική του επιλογή πρέπει να μάθει να αποδέχεται πως κάποια
πράγματα δεν εξαρτώνται πάντα απ’ αυτόν.
Και πάνω απ’ όλα μην ξεχνάτε
το ανέκδοτο. Όταν μια γυναίκα χωρίσει με τον σύντροφό της τότε είναι που
καταλαβαίνει τι της έλειπε στο κρεβάτι… Η άπλα! ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου