Landing in London / Τρένο

«Αχ αυτά τα Μέσα Μεταφοράς»

Το τελευταίο άρθρο της ενότητας "Τραγούδια Χωρισμού" και λογικά θα τρομάξατε με το συνδυασμό! Τώρα θα λέτε τι κοινό μπορεί να έχει ένα alternative rock κομμάτι όπως το “Landing in London” των 3 Doors Down με μια λαϊκή μπαλάντα όπως είναι το “Τρένο” της Άννας Βίσση! Η απάντηση βρίσκεται στον υπότιτλο αυτού του άρθρου… Χωρισμός λόγω μεταφορικών μέσων!!! Αμέ υπάρχουν και τέτοια…

Ουκ ολίγα τραγούδια έχουν γραφτεί για αποχαιρετισμούς, για πλοία που σαλπάρανε, για άσπρα μαντίλια που ανεμίζουν στο λεβάντες και άλλα παρόμοια! Εμείς έχουμε πάρει ένα σύγχρονο ποτ πουρί το οποίο αποτελείται απ’ αυτά τα δύο τραγούδια, με διαφορετικό μέσο μεταφοράς το καθένα…

Στο “Landing in London” ο τραγουδιστής Brad Arnold (μαζί με τον Bob Seger σε guest εμφάνιση από το δεύτερο κουπλέ και μετά…) κλαψουρίζει γιατί μόλις ξύπνησε και είδε ότι βρίσκεται σε ένα αεροπλάνο που μόλις προσγειώθηκε στο Λονδίνο πολλά μα πολλά χιλιόμετρα μακριά από την εκλεκτή της καρδιάς του (η οποία είναι ή στη Νέα Υόρκη ή στο Λος Άντζελες – οι στίχοι δεν εξηγούν ακριβώς τα whereabouts της τύπισσας αλλά δεν μας νοιάζει κιόλας!!!).

Την ίδια και χειρότερη μοίρα είχε η Άννα Βίσση στο “Τρένο” η οποία μάλλον έχει χωρίσει με τον δικό της (ενώ ακόμα τον αγαπάει) και αποφασίζει να πάει ένα ταξιδάκι με το τρένο έτσι για να ξεσκάσει και να ξεχαστεί βρε αδερφέ! Και εκεί που δεν το περιμένει ακούει ξαφνικά ένα:

«Άνναααααααααααααααααα…»

…και για να μην σας τα πολυλογώ μένει μαλάκας! Κάνει έτσι και βλέπει αυτόν με τον οποίο προ ολίγου είχε χωρίσει! Κι ενώ είναι έτοιμη να παρατήσει βαλίτσες, παλτά, καπέλα… τσουπ δίνει την εντολή ο σταθμάρχης και ξεκινάει το τρένο!!! (αυτό κι αν είναι τραγική ειρωνεία)

Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν ένα αεροπλάνο για τον Brad και ένα τρένο για την Αννούλα μας στάθηκαν ικανά να τους χωρίσουν από τους αγαπημένους τους! Στην καθημερινή μας ζωή βέβαια συναντάμε χιλιάδες τέτοια μέσα που είτε το θέλουμε είτε όχι μας αποκόβουνε από άτομα που αγαπάμε, τα οποία δεν είναι απαραίτητα «μεταφορικά»… Μια δουλειά, μια υποχρέωση, σπουδές αλλά ακόμα και προσωπικές μας επιλογές λειτουργούν σαν γραμμές στο χαοτικό επίπεδο που ονομάζεται «ζωή» και άλλες φορές μας ενώνουν με ανθρώπους ενώ άλλες φορές μας χωρίζουν!

Τι πρέπει να κάνουμε εμείς τώρα από μεριάς μας; Να βάζουμε προτεραιότητες! Για κάποιους το να βρουν τον έρωτα δεν είναι πιο σημαντικό από το να πάρουν μια προαγωγή αφού πρώτα έχουν σκοτωθεί να χτυπάνε 12ωρα στο γραφείο… Άλλοι πάλι συμβιβάζονται με την ιδέα μια οικογένειας και μια δουλίτσας στο δημόσιο και όλα ήσυχα και ωραία! Η επιλογή είναι δικιά σας!

Το "αντίο" λίγο πριν φύγει το τρένο!

Στο χέρι σας λοιπόν είναι… Τι θα κάνετε; Θα βγείτε από το τρένο και θα τρέξετε να αγκαλιάσετε τον μεγάλο σας έρωτα… ή θα κάνετε την πάπια και θα κατευθυνθείτε δριμύτεροι προς το wagon-restaurant για να παραγγείλετε την αγαπημένη σας εκδοχή cappuccino, σκεφτόμενοι τι θα σας περιμένει στον προορισμό σας;

Ότι και να επιλέξετε να θυμάστε ένα μόνο πράγμα! Δεν υπάρχει σωστή ή λάθος επιλογή! Κάνεις αυτό που θες και συνεχίζεις!! ;-)