Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Christmas Is All Around

Και μ’ αυτά και με κείνα φτάσαμε στην Παραμονή Χριστουγέννων! Οι δρόμοι γεμάτοι με μικρά (αλλά και μεγάλα) παιδιά που πότε σε γκρουπάκια και πότε σόλο λένε τα κάλαντα έχοντας το μεταλλικό τρίγωνο ανά χείρας. Στα σπίτια πάλι, είναι οι γονείς οι οποίοι έχουν αναλάβει τις ετοιμασίες για το τραπέζι το βράδυ με τη μητέρα να έχει αντιμετωπίσει την κατσαρόλα που βράζει, τον φούρνο που καίει, το αβγολέμονο που δένει και το κουδούνι που χτυπάει ασταμάτητα επειδή τα μούλικα αποφάσισαν να βγούνε παγανιά και με την ατάκα “Να τα πούμε;” να δίνει και να παίρνει…

Αυτός ο Χριστουγεννιάτικος τυφώνας δεν ταράσσει κυρίως παιδιά στην ηλικία μου, εκεί γύρω στα 20-25, καθώς είμαστε κάπως μεγάλοι για κάλαντα αλλά και κάπως μικροί για να παραθέσουμε δείπνο σε φίλους και γνωστούς. Οπότε τι μας μένει να κάνουμε μια μέρα σαν αυτή που τα Χριστούγεννα μας έχουν περικυκλώσει; Ωραία θα ήταν μια χαλαρή βόλτα στην πόλη, σε στενά, στην παραλία, γενικά παντού… Μόλις όμως τολμήσεις και βγάλεις το κεφαλάκι σου έξω από την πόρτα θα συνειδητοποιήσεις πόσο λάθος είναι αυτή η ιδέα. Κρύο παιδιά μου, κρύο!! Δεν ξέρω που μένετε εσείς αλλά εδώ που είμαι εγώ έχει τέτοιο ψύχος που και κάτω να φτύσεις η χλέπα θα παγώσει πριν ακουμπήσει το πεζοδρόμιο. Τι άλλο μένει να κάνουμε λοιπόν;

Μμμ μωρέ και δεν πάμε για κάνα καφέ στο κέντρο; Άντε ας πούμε ότι αυτή η ιδέα, αν και καθόλου πρωτότυπη, ακούγεται κάπως καλή. Συνεννοείστε που και πότε, ετοιμάζεστε, πάτε στο σημείο συνάντησης και αφού περιμένετε γύρω στο 20λεπτο τουλάχιστον για τον αργοπορημένο (σίγουρα θα έχετε κάποιον που πάντα αργεί στην παρέα σας, κάθε παρέα που σέβεται τον εαυτό της έχει!) πάτε προς το μαγαζί. Με λύπη όμως συνειδητοποιείτε ότι το μαγαζί είναι γεμάτο! “Δεν πειράζει μωρέ, πάμε στο δίπλα”, προτείνει κάποιος και η διάθεση της παρέας ξανανεβαίνει. Για να μην τα πολυλογώ όμως όλα τα μαγαζιά είναι φίσκα κι αυτό ξέρετε γιατί; Δυστυχώς δεν ήσασταν οι μόνοι με αυτήν την πρωτότυπη ιδέα του καφέ! Άλλο ένα πλάνο λοιπόν τρώει X… Τι άλλο έχει η λίστα;

Ε αφού είδατε πως τα εκτός έδρας σας τη φέρνουν τσίφτικα λέτε να κάνετε τίποτα στο σπίτι, όχι τίποτ’ άλλο αλλά να μην πάει χαμένη και η μέρα! Πρέπει να τονίσω πως μέρες σαν τη σημερινή σας σώζει ένα κατοικίδιο καθώς μπορείτε να παίξετε μαζί του, να το κάνετε κάνα μπανάκι (μην το βρει το νέο έτος που έρχεται σε λίγες μέρες με βρώμα στη γούνα) και γενικά να το πασπατέψετε μπας και περάσει καθόλου η ώρα. Πόσο όμως να αντέξει και το ζωντανό; Κάποια στιγμή θα αγανακτήσει και θα πάει να ξαπλάρει κάτω από κάνα κρεβάτι για να ’χει την  ησυχία του. Και τότε μένετε παρέα με το DVD player. Κωμωδία; Δράμα; Μιούζικαλ; Θρίλερ; Μπαααα… Ας δούμε κάτι επίκαιρο! Κάνετε ένα mini search σε όλα αυτά τα DVD που έχετε μαζέψει από εφημερίδες και περιοδικά και αφού μαζέψετε το τελικό top 10 με Χριστουγεννιάτικες ταινίες αρχίζετε την τελική ψηφοφορία για να βγάλετε νικητή! Για λόγους ποιητικής αδείας κερδίζει το “Love Actually” του Richard Curtis (το ξέρω πως πολλοί θέλατε το “Home Alone” αλλά τι να κάνουμε, είμαστε ρομαντικοί εδώ πέρα…). Για όσους δεν έχουν δει το “Love Actually” πρόκειται για μια αισθηματική κομεντί που εκτυλίσσεται σε μια πόλη της Αγγλίας μερικές βδομάδες πριν τα Χριστούγεννα και μας δείχνει 8 διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων που προσπαθούν να λύσουν τα ερωτικά τους τη στιγμή που το νέο έτος ετοιμάζεται να κάνει την πρώτη του εμφάνιση!



Το παρόν τραγούδι είναι από την ταινία και πρόκειται ουσιαστικά για μια διακωμώδηση του γνωστού hit των The TroggsLove Is All Around” όπου η λέξη «love» έχει αντικατασταθεί με τη λέξη «Christmas». Είναι ωραίο σαν παρωδία και μάλιστα ο ίδιος ο Richard Curtis μέσα από το σενάριο κοροϊδεύει όλα αυτά τα Χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ενώ πρόκειται για φτηνά εμπορικά σκουπίδια μας τα πλασάρουν έτσι με αποτέλεσμα να γίνονται επιτυχίες. Αρχικά βλέποντας την ταινία συνειδητοποιείται πως τα Χριστούγεννα τελικά δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια περίοδο όπως όλες οι άλλες που απλώς μας την πασάρουν αλλιώς! Όπως ήμασταν όλη τη χρονιά έτσι θα είμαστε και τα Χριστούγεννα. Δεν υπάρχει κάποιο μαγικό κουμπί που μας μεταμορφώνει σε κάτι διαφορετικό για αυτές τις γιορτινές μέρες και μετά μας ξανακάνει όπως ήμασταν. Με τον ίδιο τρόπο θα αγαπάμε, με τον ίδιο τρόπο θα πονάμε, με τον ίδιο τρόπο θα χαιρόμαστε, με τον ίδιο τρόπο θα κλαίμε… Αν όμως δούμε την ταινία με άλλα μάτια θα συνειδητοποιήσουμε πως, μέσα απ’ αυτές τις 8 ιστορίες που με ένα μαγικό τρόπο δένονται μεταξύ τους, η αγάπη είναι παντού γύρω μας σε διάφορες μορφές και περιμένει εμάς να πάμε να της ανοίξουμε την πόρτα!

Αυτή η πόρτα μπορεί να είναι η εξώπορτα για τα παιδιά που λένε τα κάλαντα. Μπορεί να είναι ένα τηλεφώνημα από κάποιον που έχουμε καιρό να δούμε. Μπορεί να είναι μια πρόσκληση σε γεύμα. Μπορεί να είναι ένα δώρο από καρδιάς… Είναι αυτός ακριβώς ο τρόπος σκέψης που παρόλο που δεν μας αλλάζει σαν ανθρώπους μας κάνει να βλέπουμε τα Χριστούγεννα διαφορετικά από κάθε άλλη περίοδο του χρόνου. Γιατί αυτή τη μια βδομάδα δείχνουμε έμπρακτα την αγάπη μας για όλα αυτά τα άτομα που ήταν στο πλευρό μας όλη τη χρονιά που πέρασε.

Εν τέλει αυτό που καλούμε «Το Θαύμα των Χριστουγέννων» δεν είναι τίποτα παραπάνω από συγχρονισμένες κινήσεις αγάπης ανθρώπων που δημιουργώντας ένα ντόμινο φέρνουν μια αλλαγή στον κόσμο! Και αφού οι κινήσεις είναι αγάπης, η αλλαγή δεν μπορεί παρά να είναι θετική. Με αυτή και μόνο τη σκέψη δεν νιώθεις πλέον μόνος την Παραμονή! Η αγάπη είναι πάντα εδώ…!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους & Καλή Χρονιά! ;-)

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Melancholia (The End of the World Edition)

H Dunst πήρε για την ερμηνεία της στο Melancholia
το βραβείο Α' γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Καννών
Κι εκεί που ετοιμαζόμουνα να πέσω για ύπνο βλέπω ένα DVD πάνω στο γραφείο… Το παρατηρούσα εδώ και κάτι μέρες αλλά μέχρι τότε δεν είχα μπει στον κόπο να ανοίξω το άτιμο το πορτάκι, να το χώσω μέσα, να πατήσω το play και να μείνω προσηλωμένος για κάνα 2ωρο. Εκείνο το βράδυ όμως αποφάσισα να το κάνω… Εκείνο το βράδυ ήταν χθες! Και η ταινία που είδα ήταν το… Melancholia. Μετά το πέρας των 2 ωρών είχα πλέον καταλάβει γιατί δεν καθόμουνα να τη δω… Αλλά ήταν πλέον αργά!

Η ταινία αποτελείται από δύο μέρη τα οποία έχουν πάρει τα ονόματά τους από τις δύο βασικές πρωταγωνίστριες. Πρόκειται για δύο πολύ αγαπημένες αδερφές βλέπουν τις ζωές τους να διαλύονται σιγά-σιγά. Η μία, η Justine, παθαίνει κατάθλιψη την ημέρα του γάμου της με αποτέλεσμα να χωρίσει την ημέρα που παντρεύτηκε. Η άλλη, η Claire, ζει με τον άντρα της μες στα πούπουλα μέχρι που πληροφορείται πως ένας κομήτης εν ονόματι Melancholia θα προσκρουστεί στη Γη εντός ολίγων ημερών και θα φέρει την συντέλεια του κόσμου! Να μην σας τα πολυλογώ η ταινία ήταν εξαίρετη, με εκπληκτικές ερμηνείες, εντυπωσιακά εφέ, πανέμορφη σκηνογραφία αλλά σχετικά αργή πλοκή. Το επικό όμως της όλης υπόθεσης είναι πως είδα για την συντέλεια του κόσμου μια μέρα πριν συμβεί!

Όλος ο κόσμος συζητάει για την πολυπόθητη συντέλεια που θα συμβεί αύριο σε σημείο και να θες να το ξεχάσεις, να μην μπορείς… Ε και τελικά είπα να ενδώσω κι εγώ και να αφιερώσω αυτό το άρθρο στο τέλος του κόσμου και σε τραγούδια που έχουν γραφτεί γι’ αυτό (και πιστέψτε με δεν είναι λίγα)! Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω αλλά αν όχι όλα, τα περισσότερα τραγούδια σχετικά με τη συντέλεια προέρχονται από συγκροτήματα! Οι R.E.M., οι Muse, οι Nickelback, οι Doors, οι U2 και οι Cure είναι μερικά μόνο παραδείγματα συγκροτημάτων που μιλούν για το τέλος του κόσμου μέσα από τραγούδια τους. Παρόλο που το περίβλημα τα κάνει να μοιάζουνε, το περιεχόμενο τα διαφοροποιεί αρκετά το ένα από το άλλο!

Its the End of the World as We Know It (And I Feel Fine)”… Όλο αυτό το μακρινάρι είναι το γνωστό τραγούδι των R.E.M. που αν και βγήκε πριν από 25 περίπου χρόνια ακούγεται μέχρι και σήμερα ευχάριστα… Θα μου πείτε, πόσο ευχάριστα μπορεί να ακούγεται ένα τραγούδι που λέει πως έρχεται το τέλος του κόσμου. Ε, όλα απαντώνται στο ρεφρέν όπου ο τραγουδιστής μας αποκαλύπτει ότι κατά βάθος γουστάρει που ο κόσμος θα τελειώσει! Είναι σαν τον θάνατο… Όλη μας τη ζωή φοβόμαστε ότι μια μέρα θα πεθάνουμε και καταλήγουμε να ζούμε μια ζωή μες στην ανασφάλεια. Η μόνη στιγμή που θα νιώσουμε πραγματικά ελεύθεροι θα έρθει μόνο όταν επιτέλους αποδεχτούμε ότι ο θάνατος είναι κομμάτι της ανθρώπινης μας υπόστασης και πως αν δεν αγαπήσουμε αυτή μας την αδυναμία δεν θα μπορέσουμε να χαρούμε τίποτα πραγματικά!

Σε άλλο επίπεδο βρίσκονται οι Cure και οι U2. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι είναι και οι δύο μπάντες από τα βρετανικά νησιά. Για τους Cure το τέλος του κόσμου σηματοδοτείται από το τέλος μια σχέσης στο “The End of the World” όπου στιχουργικά μιλάει για την ιστορία ενός ζευγαριού που ενώ αγαπιούνται χωρίζουν επειδή η σχέση τους δεν “δουλεύει”… Αν είσαι αισθηματίας λογικό να καταλάβεις το νόημα του τραγουδιού καθώς το τέλος μιας σχέσης που σημαίνει πολλά μοιάζει με το τέλος του κόσμου! Ενός κόσμου που σου ανήκε αλλά τον χάνεις επειδή δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Από την άλλη οι Bono & ΣΙΑ μέσα από το “Until the End of the World” μας παραθέτει έναν μονόλογο του Ιούδα του Ισκαριώτη προς τον Ιησού μέσα από τον οποίο μας παραθέτει τα γεγονότα (μυστικό δείπνο, τα 30 αργύριο, φιλιά στον κήπο της Γεσθημανής κ.ά) και μας δείχνει και τις τύψεις του που τον οδήγησαν στο να αυτοκτονήσει. Επειδή όμως έρχονται Χριστούγεννα κι όχι το Πάσχα θα προτιμήσω να μην επεκταθώ περαιτέρω.

Κάτι που να πλησιάζει πιο κοντά στην αυριανή μέρα μας παραθέτουν οι Muse μέσα από το “Apocalypse Please” και οι Nickelback μέσα από το “If Today Was Your Last Day”. Τι σημαίνει όμως για σας το τέλος του κόσμου; Τι θα αλλάζατε στη ζωή σας πριν το μεγάλο φινάλε; Θα πηγαίνατε να χαιρετήσετε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο; Θα μένατε σπίτι και θα βλέπατε τηλεόραση σαν κάθε άλλη συνηθισμένη μέρα; Θα προσπαθούσατε να γλυτώσετε; Θα αυτοκτονούσατε; Θα κάνατε σεξ χωρίς προστασία; Θα κάνατε φόνο; Θα πηγαίνατε στην άλλη άκρη του κόσμου μόνο γι’ αυτήν τη μέρα; Θα κάνατε πάρτι; (όπως κάνει και ο Jay Sean με την Nicki Minaj στο “2012 [It Aint The End]” το οποίο είναι το μόνο που βρήκα από single artist…) Να σας πω την αλήθεια δεν πιστεύω πως θα έρθει η συντέλεια του κόσμου. Σ’ αυτό στο οποίο όμως πιστεύω είναι η δύναμη που μπορεί να σου δώσει μια κατάσταση σαν αυτήν. Μπορεί μια στιγμή τέτοιας έντασης να σου δώσει το κουράγιο να αλλάξεις τη ζωή σου εξ ολοκλήρου! Οι αποφάσεις της τελευταίας στιγμής μπορεί να είναι επιπόλαιες καμιά φορά αλλά επίσης είναι και από τις πιο ουσιαστικές!

Μην περιμένεις έναν κομήτη  να προσκρούσει στη Γη για να αλλάξεις τη ζωή σου. Το καλύτερο μάθημα που μπορεί να σου δώσει η αυριανή μέρα είναι πως ο θάνατος θα έρθει έτσι κι αλλιώς. Τι σημασία αν θα έρθει μαζικά αύριο ή ατομικά σε 50 χρόνια; Το βασικό είναι να χαρείς τις στιγμές που περνάς ζωντανός! Στο Melancholia, η Justine και η Claire μαζί με τον γιό της δεύτερης αποφασίσανε να περάσουν τις τελευταίες τους στιγμές πάνω στη Γη στην αυλή μέσα σε μια καλύβα (ο Θεός να την κάνει) φτιαγμένη από 5-6 ξύλινα κοντάρια… Εσύ; Που θα διάλεγες να περάσεις τις τελευταίες σου στιγμές; Σκέψου γρήγορα… η ώρα περνάει! ;-)

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Love Song

Κλείνοντας λοιπόν, θα προσπαθήσω να συνοψίσω όλα όσα είπαμε μέσα απ’ αυτά τα 9 άρθρα του Δεκέμβρη για την αγάπη, τον χωρισμό και γενικά για την αρχή και το τέλος μιας σχέσης. Ένας επίλογος για όλα αυτά τα θέματα που όλοι θέλουμε να τα λύσουμε αλλά κατά βάθος τα θέλουμε και λίγο άλυτα επειδή μας αρέσει να ασχολούμαστε μ’ αυτά! Δεν θα θεωρούσατε τη ζωή σας λίγο άδεια αν δεν είχατε τα καψουροθέματά σας να σας απασχολούν;

Όταν είσαι μόνος σου έχεις την άνεση να φλερτάρεις με όποιον θες και είναι επιλογή σου αν θα ανταποκριθείς στο φλερτ κάποιου άλλου. Αντίθετα όταν βρίσκεσαι εντός μιας σχέσης πρέπει να υπακούς στους άγραφους κανόνες που διέπουν αυτό το δέσιμο. Παρόλο που το περιεχόμενο των κανόνων αλλάζει από ζευγάρι σε ζευγάρι, πάντα υπάρχουν μερικά στανταράκια που δεν μπορείς να τα αλλάξεις… Σκεφτείτε το κάπως σαν τους νόμους του συντάγματος που αναφέρονται στο πολίτευμα και δεν επιτρέπεται να αναθεωρηθούν! Το άσχημο της υπόθεσης όμως είναι ότι αυτό το «Συμβόλαιο Αγάπης» που υπογράφεις με τον/ην καλό/ή σου λήγει αυτόματα με τη διάλυση της σχέσης και δεν σε δεσμεύει από κει και ύστερα… Και τότε ξεκινάει το ξεκατίνιασμα! [αναφορά στο “Blow Me (One Last Kiss)”].

Τηλέφωνα σε κολλητές: «Που να στα λέω, τον είδα με καινούρια. Καλά μιλάμε μπαζόλα η κοπέλα. Τι να με πειράξει εμένα; Αυτή έχει τα χάλια της»

Συνομιλίες με φίλους στο μπαρ: «Και την βλέπω ξαφνικά μπροστά μου. Ρε φίλε είχε ένα τουπέ… Πως τα είχα εγώ μαζί της; Άσε που πρέπει να πάχυνε κιόλας»

Με δύο λόγια, η αγάπη κάνει καλό όσο κρατάει. Άμα φύγει παύει να είναι σαν το οξυγόνο που θρέφει τα πνευμόνια μας [αναφορά  στο “Underwater”] και μετατρέπεται σε διοξείδιο του άνθρακα που μας μπουκώνει και μας δηλητηριάζει. Καλύτερα λοιπόν μόνοι παρά στα μαχαίρια όλη μέρα με ένα άτομο που μπορεί να μας διώχνει τη μοναξιά. [αναφορά στο “One More Night”]. Ποτέ δεν ξέρουμε που θα μας οδηγήσει ένα καινούριο άγραφο κεφάλαιο της ζωής μας και τι θα περιέχει… [αναφορά στο “Blank Page”].

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε κι εγώ σε μια τέτοια φάση βρίσκομαι. Ψάχνομαι να βρω τι είναι αυτό που θέλω από τους ανθρώπους και τι είναι αυτό που ελπίζω να αποκομίσω μέσα από μια σχέση… Για άλλους είναι το σεξ, για άλλους είναι η αίσθηση του να μοιράζεσαι, για άλλους είναι η οικογένεια, για άλλους είναι η εξάλειψη της μοναξιάς και για άλλους είναι όλα τα παραπάνω. Για τον φίλο της τραγουδίστριας Sara Bareilles πάλι αυτό το κάτι είναι ένα ερωτικό τραγούδι! Αυτοί οι λίγοι στίχοι συνοδευόμενοι με μουσική αφιερωμένοι από τον έναν στον άλλον συμβολίζουν ένα δεσμό που θα μείνει ζωντανός όσο θα υπάρχει κι αυτό τιο τραγούδι.

Άλλοι μπορεί να διαλέξουν να χωρίζουν με μερικά φαλτσάκια στο ρεφρέν και άλλοι είναι ικανοί να κάνουν φωνητική γιατί θέλουν να μείνουν με τον άνθρωπο που αγαπάνε! Το παιχνίδι τελικά παίζεται στο τί είναι αυτό που θες από την αγάπη…! ;-)

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

One More Night


Και μιας και πιάσαμε πρόσφατα album καλλιτεχνών δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να λείπει από τη λίστα μας το “Overexposed” των Maroon 5. Είναι ίσως από τα καλύτερα boy band των τελευταίων ετών με αρκετές επιτυχίες στο ενεργητικό τους. Πιο γνωστό βέβαια είναι το “Moves Like Jagger” το οποίο όχι μόνο έκανε γνωστούς παγκοσμίως αλλά επίσης τους ανανέωσε και ως γκρουπ. Με κάπως διαφορετικό ήχο λοιπόν έρχονται και βγάζουν το singleOne More Night” με το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα.

Πρόκειται για την ιστορία ενός ανθρώπου που ζει μια εκρηκτική σχέση η οποία ενώ από την μία τον αυτοκαταστρέφει από την άλλη τον κρατάει ζωντανό… Είναι μποξέρ, πατέρας και σύντροφος και πρέπει να μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλους τους τομείς το ίδιο! Κάθε ρόλος της ζωής του αντιπροσωπεύει ένας μέρος του εαυτού του: το μποξ είναι το σώμα του, το παιδί του είναι η ψυχή του και η σύντροφός του είναι η καρδιά του. Για να μπορέσει να ζει όπως θέλει θα πρέπει να μπορέσει να βρει την τέλεια ισορροπία ανάμεσα τους… Οι δυσκολίες όμως έρχονται όταν πρέπει να πάει σε έναν αγώνα μποξ και αφήνει την κοπέλα του με το παιδί τους σπίτι. Στο ρινγκ τον βλέπουμε να παλεύει με όλη του τη δύναμη η οποία προέρχεται από τα άτομα που αγαπάει στη ζωή του! Τελικά κερδίζει και γυρίζει σπίτι για να ανακοινώσει στην οικογένειά του την “από κοινού” τους νίκη αλλά ανταυτού βρίσκει ένα σπίτι άδειο…


Αγαπάς τόσο έναν άνθρωπο που δεν θες να τον χάσεις από τη ζωή σου σε καμία περίπτωση ακόμα κι αν φαίνεστε τόσο αντίθετοι και πλακώνεστε όλη μέρα με το παραμικρό. Αυτός μπορεί να μην εγκρίνει τον τρόπο ζωής σου ή αυτή μπορεί να μην συμπαθεί τους φίλους σου. Ότι και να είναι αυτό που σας κάνει να τρώγεστε είναι αρκετό για να σας κάνει να φτάσετε σε ακρότητες! Υπάρχουν μέρες που δεν ξεκολλάτε ο ένας από τον άλλον αλλά υπάρχουν και μέρες που δεν θέλετε να δείτε τον άλλο ούτε ζωγραφιστό. Κι αυτό είναι που σας βάζει σε σκέψεις… Μήπως να χωρίσω; Μήπως να μείνουμε όπως είμαστε;

Ζυγίστε τα υπέρ και τα κατά! Δείτε πως θα ήταν η ζωή σας χωρίς αυτό το άτομο… Ο Adam Levine στο τραγούδι δεν μπορεί να φανταστεί τη ζωή του χωρίς την σύντροφο του και γι’ αυτό θέλει να είναι μαζί της τουλάχιστον μια μέρα ακόμα. Κάθε πρωί εύχεται και ελπίζει να μείνουν μαζί ακόμα μια μέρα ακόμα χωρίς να το νοιάζει αν θα πλακωθούν ή αν θα είναι σαν τα πιτσουνάκια. Όταν έχεις δεθεί τόσο έντονα με έναν άνθρωπο δεν τον βγάζεις έτσι εύκολα από τη ζωή σου γιατί είναι μάλλον μετά να το μετανιώσεις. Αν χάσεις το άτομο που έχει κλέψει την καρδιά σου είναι πολύ πιθανό να μην αντέξεις αυτό το κενό μέσα σου και να προσπαθήσεις να το ξαναγεμίσεις, και δυστυχώς αυτή το φορά όπως-όπως, μόνο και μόνο για να σταματήσει η αιμορραγία!

Αν αγαπάς κάποιον πραγματικά μείνε μαζί του μια μέρα ακόμα… Πες το αυτό για κάθε μέρα που περνάει! Το «για πάντα» είναι δύσκολη λέξη. Μπορείς να λες απλώς κάθε μέρα «για αύριο»… Είναι πιο εύκολο! ;-)

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Everybody Talks

Ρετρό κομμάτι αν θέλετε τη γνώμη μου που όμως ο τρελός ρυθμός του το κάνει ασυναγώνιστο! Προσωπικά είναι το δεύτερο τραγούδι του αμερικανικού συγκροτήματος Neon Trees που μου έχει κολλήσει (μετά το “Weekend”) και γι’ αυτό θα ήθελα να το μοιραστώ με εσάς. Οι έξυπνοι στίχοι κι ο έντονος ρυθμός σε συνδυασμό με ένα εμπνευσμένο cult βίντεο κλιπ δίνουν στο τραγούδι μια καλή θέση στην λίστα μου με τα Must Listen τραγούδια!

Παρακολουθώντας το βίντεο κλιπ ψιλοζαλίζεσαι γιατί είναι λίγο “inception”… Ταινία μέσα σε ταινία! Από τη μια βλέπεις ένα drive-in (υπάρχουν στην Αμερική και ουσιαστικά πρόκειται για πάρκινγκ στα οποία υπάρχουν οθόνες προβολής ταινιών και είναι σαν να έχεις ένα σινεμά στ’ αμάξι σου) στο οποίο είναι σταματημένα αρκετά αυτοκίνητα και μέσα σε ένα είναι τα μέλη των Neon Trees, με τον lead singer Tyler Glenn στο τιμόνι. Από την άλλη όμως όλοι αυτοί στο drive-in παρακολουθούν την ταινία «Zombie Bikers from Hell» στην οποία πρωταγωνιστούν επίσης τα μέλη του συγκροτήματος. Μέσα σ’ όλα αυτά βλέπουμε και μια σέξι σερβιτόρα η οποία αρέσκεται στο να παρασέρνει αθώα πλην άμυαλα αρσενικά και να τα κουτουπώνει στο πίσω μέρος του πάρκινγκ. Κάτι το κούνημα της φουστίτσας, κάτι η μαστίχα που μασάει μυρικαστικά, κάτι οι κινήσεις αιλουροειδούς με τον δίσκο στο χέρι και τα άμυαλα αρσενικά πέφτουν στην παγίδα… Κι αυτό γιατί στην πραγματικότητα η σέξι σερβιτόρα είναι ένα αιμοσταγές ζόμπι και αφού τους παρασύρει στα παρασκήνια τους κάνει μια χαψιά! Και κάπως έτσι μια γυναίκα κατάφερε να αφανίσει ολόκληρο το πάρκινγκ…

Είναι αλήθεια πως αν αυτό το βίντεο κλιπ ήταν ταινία δεν θα κατάφερνε να σου κρατήσει το ενδιαφέρον ούτε μέχρι τη μέση της Β’ πράξης. Ε πόσους πια θα φάει; Από ένα σημείο και μετά θα καταλάβουν πως κάτι παίζει με το συγκεκριμένο drive-in και θα πάψουν να έρχονται… Αποτέλεσμα; Η κοπελίτσα να μείνει μόνη της!

Όσο κι αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε αν ζούσαμε κι εμείς σ’ αυτήν την πόλη θα αποφεύγαμε αυτό το drive-in όπως ο παππούς μου τα λιπαρά! Είναι αλήθεια πως όλοι επηρεαζόμαστε από τα λόγια του κόσμου ακόμα κι αν νομίζουμε πως δεν μας αγγίζουν. Ένα μουρμουρητό μπορεί να καταστρέψει την τέλεια εικόνα που είχαμε για κάτι ακόμα και χωρίς να έχουμε απτά στοιχεία και αποδείξεις. Πόσες φορές δεν είδατε μια ταινία επειδή σας είπανε πως είναι φλόμπα; (aka μπαλαφάρα aka μαλακίτσα). Πόσες φορές δεν πήγατε σε ένα μαγαζί επειδή διαβάσατε μια κακή κριτική στο internet ή σε κάποιο περιοδικό; Κι αν μέναμε σ’ αυτά καλά θα ήταν. Πόσες φορές όμως μαλώσατε με τον/ην φίλο/η σας επειδή σας είπαν πως εθεάθη με άλλο πρόσωπο αγκαζέ; Επειδή σας είπαν πως τραβιέται με διάφορους/ες παράλληλα με εσάς;

Δε λέω, μπορεί να είναι και αλήθεια αλλά συνήθως λίγοι είναι αυτοί που προσπαθούν να δουν την αλήθεια με τα ίδια τους τα μάτια… Οι περισσότεροι σπεύδουν αμέσως να κατηγορήσουν τον άλλον και μάλιστα χωρίς έλεος! Δεν είναι σπάνιο μια σχέση να καταστραφεί από έξω προς τα μέσα. Μια λέξη μόνο αρκεί για να κάνει τον καθρέφτη να ραγίσει και να χωρίσει το είδωλο σε πολλά κομμάτια! Γυαλί όμως που ραγίζει δεν ξανακολλάει το ίδιο εύκολα… Κι ακόμα κι αν ξανακολλήσει, δυστυχώς η ρωγμή θα παραμείνει! Ψάξτε πάντα καλά την αλήθεια και μην αφήνετε την κρίση των άλλων να αλλάξουν τη δική σας!

Όλοι μιλάνε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι κι εμείς πρέπει να τους ακούμε!  ;-)

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

I Won't Give Up

Ο ερμηνευτής αυτού του τραγουδιού πρόκειται ίσως για τον αγαπημένο μου ξένο τραγουδιστή και μάλιστα με διαφορά! Είναι απίστευτο κατόρθωμα να μπορεί το οποιοδήποτε τραγούδι ενός καλλιτέχνη να σε κάνει να χαμογελάς με το πρώτο άκουσμα. Ένα τέτοιο χάρισμα έχει λοιπόν κι ο Jason Mraz ο οποίος πραγματικά καταφέρνει με ένα τραγούδι του μόνο να σε κάνει να δακρύσεις, να χαμογελάσεις, να προβληματιστείς και να μετανιώσεις για πράξεις που έκανες αλλά και που δεν έκανες! Είναι μια μηχανή παραγωγής θετικής ενέργειας με μορφή ανθρώπου και αγγελική φωνή. Και για να σας προλάβω, όχι δεν είμαι ερωτευμένος με τον Jason Mraz… Είμαι ερωτευμένος με τα τραγούδια του!

Ένα απ’ αυτά είναι και το “I Wont Give Up” το οποίο προέρχεται από τον τελευταίο του δίσκο με τίτλο “Love Is A Four Letter Word” και τον οποίο ξεκίνησε να γράφει έπειτα από μια σειρά από φιλανθρωπικές αποστολές. Με το πρώτο άκουσμα όλοι νιώθουμε πως το “I Wont Give Up” είναι ένα καθαρά ερωτικό τραγουδιού για κάποιον που αρνείται να παραιτηθεί από την αγάπη και να αφήσει την σύντροφό του να φύγει. Πολύ λογικό αν θέλετε τη γνώμη μου καθώς οι στίχοι στο ρεφρέν μας το κάνουν ξεκάθαρο, σχεδόν το φωνάζουν:

«I won’t give up on us, even if the skies get rough,
I’m givin’ you all my love, I’m still lookin’ up»

Σύμφωνα όμως με μια συνέντευξη του ίδιου του Jason Mraz το τραγούδι έχει ένα πιο γενικό και καθολικό θέμα και το οποίο κρύβεται στους στίχους της γέφυρας:

«I don’t want to be someone who walks away so easily,
I’m here to stay and make the difference that I can make»


"Have faith in your dreams and someday a rainbow will
some smiling through" - φράση από την Σταχτοπούτα
της Disney

Η αλήθεια είναι πως η επιμονή και η υπομονή είναι δύο αρετές τις οποίες δεν τις έχουν όλοι. Και όσοι τις έχουν τις χρησιμοποιούν σε λάθος περιστάσεις! Όλοι παλεύουμε για κάτι στη ζωή μας κι αυτή είναι μια κατάσταση που θα συνεχίζεται επ’ αόριστων. Αν αυτό για το οποίο είσαι διατεθειμένος να παλέψεις πιστεύεις πως αξίζει τότε δεν πρέπει να σταματήσεις να προσπαθείς μέχρι να τα καταφέρεις. Δεν υπάρχει χαζή επιθυμία. Αν ξέρεις ποιος είσαι και τι θες από τη ζωή σου τότε είσαι ελεύθερος να το κυνηγήσεις με όποιον τρόπο εσύ αγαπάς! Θα υπάρξουν στιγμές που θα πεις πως δεν μπορείς άλλο και πως τα παρατάς. Εκείνες είναι λοιπόν οι στιγμές στις οποίες πρέπει να σταθείς στο ύψος σου και να υπερασπιστείς αυτό που σε ολοκληρώνει.

Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο πολλοί να γελάνε με τα όνειρα των άλλων είτε επειδή τα βρίσκουν αρκετά άδεια, είτε ιδιαίτερα παιδικά! Εσύ έχεις καθήκον απέναντι στον εαυτό σου να στηρίξεις τις αποφάσεις και τα όνειρά σου ακόμα κι αν δεν νιώθεις άνετα όταν τα μοιράζεσαι με τους άλλους… Και μην ανησυχείς, το ότι κάποιος δεν καταλαβαίνει το όνειρό σου κάνει εσένα περισσότερο ξεχωριστό! ;-)