Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Happy Ending


Ο τίτλος αυτού του τραγουδιού παραπλανά αρκετά! Μπορεί να λέγεται Happy Ending αλλά στην πραγματικότητα ο Mika μιλάει για ένα χωρισμό που δεν έχει ξεπεράσει… Το μαγικό όμως με αυτό το τραγούδι είναι πως αν ακούσεις μόνο την μελωδία χωρίς τους στίχους δημιουργείς όμορφες εικόνες στο μυαλό σου.

Ροζ μπαλόνια να πετάνε στο διάστημα και ανάμεσά τους εσύ, να χορεύεις μαζί με μερικά άσπρα γάντια που τραγουδάνε ένα τραγούδι! Δεν φοβάσαι να πέσεις και δεν σε νοιάζει για πιο λόγο βρίσκεσαι εκεί. Σου αρκεί μόνο που περνάς καλά. Αρχίζεις να χορεύεις ανάμεσα στα γάντια και ξαφνικά ακούς έναν ήχο που σου θυμίζει ξυπνητήρι!! Όχι, αυτό δεν είναι το όνειρό που είδα χθες το βράδυ (πίστεψέ με αυτά που βλέπω εγώ είναι πολύ πιο περίπλοκα…) αλλά το video clip του τραγουδιού και είναι αρκετά σχετικό με το θέμα του τραγουδιού! Όταν περνάς καλά σε μια σχέση αισθάνεσαι σαν να πετάς στον ουρανό και σαν όλα να είναι σαν μια βόλτα ανάμεσα στα σύννεφα. Ζεις εκείνη τη στιγμή σαν να είσαι αποκομμένος από τον υπόλοιπο και ξεχνάς τα προβλήματά σου για λίγο. Όπως όμως και στα όνειρα έτσι και στις σχέσεις, κάποια στιγμή χτυπάει το ξυπνητήρι και από το όνειρο μεταφέρεσαι στην πραγματική ζωή…

Σκηνή από το video clip
Δεν μπορείς όμως να κάνεις κι αλλιώς… Όλα τα πράγματα έχουν αρχή, μέση και τέλος και το θέμα είναι να τελειώνουν με όμορφο τρόπο! Και αυτό δεν το λέω εγώ, το είπε ο Σόλωνας στον Κροίσο μέσω της φράσης «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε» (εγώ έκανα ουσιαστικά μια ελεύθερη μετάφραση!). Μια καλή σχέση δεν την κρίνεις από το πόσο κράτησε… Την κρίνεις από το πώς περνούσες όσο καιρό τη ζούσες αλλά επίσης από το πώς τελείωσε! Ένας ήρεμος χωρισμός είναι πάντα κάτι καλό, μόνο που είναι σπάνια εφικτό. Δεν θέλουμε να χάσουμε τον άνθρωπο που αγαπάμε, φοβόμαστε να μείνουμε μόνοι και γι’ αυτό τη στιγμή του χωρισμού χάνουμε την μπάλα και αντιδρούμε συνήθως περίεργα και υπερβολικά.

Όπως είπε και ο Πυθαγόρας:

“ο άνθρωπος είναι θνητός με τους φόβους του και αθάνατος με τις επιθυμίες του”

Δεν πρέπει να βάζουμε μπροστά τους φόβους και τις ανασφάλειές μας και να μην τις αφήσουμε ποτέ να μας πάρουνε τον έλεγχο των αποφάσεών μας. Ό,τι κάνουμε (αλλά και ό,τι δεν κάνουμε) το υποκινεί συνήθως κάποιος φόβος! Τι πρέπει να κάνουμε εμείς με τη σειρά μας; Να μη δώσουμε σημασία και να επικεντρωθούμε σε αυτά που πραγματικά έχουν σημασία! Γιατί υπάρχει κάτι που είναι χειρότερο από ένα Τέλος… Ένα άσχημο τέλος! ;-)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου