Not Ready To Make Nice

Οι Dixie Chicks είναι ένα πολύ γνωστό αμερικάνικο country συγκρότημα που μέσα σε μια νύχτα είδαν την καριέρα τους να διαλύεται! Κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας τους στο Λονδίνο το 2003 (εν μέσω του πολέμου στο Ιράκ) μια από τις τραγουδίστριες του συγκροτήματος, η Nathalie Maines, δήλωσε πως δεν υποστηρίζουν  αυτόν τον πόλεμο, πως είναι ενάντια της βίας και πως ντρέπονται που ο πρόεδρος Bush κατάγεται από το Texas.

  

Αυτό ήταν… Τα νέα ταξίδεψαν γρήγορα και τελικά η πορεία του συγκροτήματος άρχισε να παίρνει την κατιούσα, με τα τραγούδια τους να απαγορεύονται να ακούγονται από ραδιοφωνικούς σταθμούς. Αυτό το τραγούδι τους αποτελεί κάτι σαν τρόπο έκφρασης τους για το πώς νιώθουν για όλη αυτή την κατάσταση… Πολλές φορές όλοι έχουμε βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις. Δεν έχουμε έρθει αντιμέτωποι με τον πρόεδρο των ΗΠΑ αλλά με άτομα που κάποια στιγμή θίξαμε με τα λόγια μας.

Σκηνή από το βίντεο κλιπ
(που δείχνει την ανελευθερία του  λόγου) 

Πολλές φορές λέμε πράγματα που δεν εννοούμε… ή τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε! Στο μεγαλύτερο ποσοστό, όταν λέμε κάτι σε ένα καβγά πάνω στα νεύρα μας δυστυχώς το εννοούμε! Είναι κάτι που έχουμε μέσα μας, το καταπιέζαμε και απλώς δεν το λέγαμε, είτε επειδή φοβόμασταν ότι θα πληγώσουμε το άτομο που θα του το λέγαμε είτε επειδή μερικές φορές ακόμα και οι ίδιοι ελπίζαμε να μην το πιστεύαμε. Κανείς δεν είπε ότι αυτό που θα πούμε είναι αλήθεια, ή αν ισχύει… Εκείνη όμως τη στιγμή για μας ισχύει!

Τα λόγια πονάνε και καμιά φορά πονάνε περισσότερο και από εξωτερικά τραύματα… Ο χρόνος λένε πως τα γιατρεύει όλα! Μπορείς όμως να γιατρέψεις μια πληγή που αντί να κλείνει καθημερινά ανοίγει όλο και περισσότερο; Μήπως σε μερικές πληγές ο χρόνος είναι εχθρός; Για κακή μας τύχη ο χρόνος είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει τρόπος να τον φέρεις πίσω. Κάθε δευτερόλεπτο πεθαίνει για να δώσει τη θέση του στο επόμενο… Κάθε πεθαμένο δευτερόλεπτο ανήκει στο παρελθόν και δεν υπάρχει τρόπος να το επαναφέρεις στη ζωή! Καταλήγουμε λοιπόν πως τα λόγια άπαξ και τα πεις δεν μπορείς να τα πάρεις πίσω… Και οι πληγές που θα ανοίξεις πρέπει να ελπίζεις πως επουλώνονται με τον χρόνο! Αλλιώς…

Μήπως όμως υπάρχει κάτι που να λειτουργεί σαν αντίδοτο και να μπορούμε να πάθουμε ανοσία στα λόγια των άλλων; Για πολλούς ανθρώπους είναι η ειλικρίνεια η οποία λειτουργεί κατασταλτικά και προληπτικά ταυτόχρονα. Αν λες στους ανθρώπους την αλήθεια τότε δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι. Αντίθετα κάποιοι προτιμούν άλλο τρόπο προστασίας, καθαρά προληπτικό… Τον περιορισμό της ελευθερίας λόγου (όπως έγινε και με τις Dixie Chics έτσι κι αλλιώς…). Διαλέξτε και πάρτε…

Στις Dixie Chicks πρότειναν να σκάσουν και να τραγουδήσουν (“Shut Up and Sing” που είναι και στίχος του τραγουδιού και τίτλος του ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε με αφορμή αυτή τους τη διαμάχη). Εγώ πάλι θα πρότεινα απλώς τη σκέψη! Έτσι κι αλλιώς  «το να μιλάς χωρίς να σκέφτεσαι είναι σαν να πυροβολείς χωρίς να σημαδεύεις»… Ποτέ δεν ξέρεις ποιον θα πάρουν όμως τα σκάγια… ;-)