Δεν μπορείς παρά να ταξιδέψεις μ’ αυτό το τραγούδι! Θες να μπορείς να το ακούς με τις ώρες, θες να σιγοτραγουδάς τους στίχους όλη μέρα, θες να ονειρευτείς…
Το καλό όμως είναι ότι όχι μόνο θες… αλλά μπορείς!
Το τραγούδι αυτό το εμπνεύστηκε o John Lennon από ένα τρίστιχο ποίημα που είχε γράψει η Yoko Ono στο βιβλίο της Grapefruit το 1964. Μ’ αυτό το τραγούδι ο Lennon ήθελε, όπως είπε και σε συνέντευξή του στον David Sheff το 1980, να «δώσει μια ευκαιρία στην ειρήνη» !
Ας σκεφτούμε πως θα ήταν ο κόσμος αν υπήρχε ειρήνη, αν όλες οι χώρες ήταν μια, χωρίς σύνορα, χωρίς όρια, χωρίς τίποτα! Δεν θα ήταν όλα πιο όμορφα αν οι άνθρωποι αποβάλαμε το μίσος από την καρδιά μας και μοιραζόμασταν τα πάντα! Να μην ανήκε τίποτα σε κανένα γιατί απλούστατα όλα είναι όλων. Μιλάμε για ένα κόσμο όπου ο πόνος, η πείνα, η φτώχεια, το μίσος, ο φόβος, ο πόλεμος, η στενοχώρια είναι λέξεις άγνωστες… Πρόκειται ουσιαστικά για την «Ουτοπία» όπως την φαντάζεται ο John Lennon!
“…you may say I’m a dreamer, but I’m not the only one…”
Όλοι οι άνθρωποι κατά καιρούς έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας την δικιά μας «Ουτοπία»… Για τα μικρά παιδιά αυτός ο κόσμος μπορεί να είναι ένας κόσμος φτιαγμένος από μπισκότα, σοκολάτα, παγωτό, σαντιγί και σιρόπι σοκολάτας! Για έναν άλλο μπορεί να είναι ο κόσμος όπου οι άνθρωποι ζούμε σε τροπικά δάση, μένουμε σε καλύβες χτισμένες πάνω σε δέντρα και είμαστε γενικά κοντά στη φύση και στα ζώα! Το τι μπορεί να ονειρευτεί ο καθένας είναι κάτι εντελώς προσωπικό του και κανείς μα κανείς δεν μπορεί να του πει τι θα φανταστεί και τι όχι!
Όταν ονειρεύεσαι αισθάνεσαι ότι υπάρχει λόγος να ζεις! Ότι υπάρχει ελπίδα, ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η φαντασία τρέχει και είναι τότε που αποφασίζουμε να δώσουμε ακόμα μια ευκαιρία σε μας και στον κόσμο! Τα όνειρα κρατάνε αναμμένη τη φλόγα της αισιοδοξίας, της χαράς, της ζωής… Δεν την αφήνουν να σβήσει μέχρις ότου το όνειρο γίνει πραγματικότητα! Γιατί, μεταξύ μας κιόλας, καλά και άγια τα όνειρα άλλα πρέπει να γίνονται και πραγματικότητα γιατί αλλιώς είναι σαν να έχεις ένα σάντουιτς κι ενώ πεινάς σαν λύκος να μην το τρως είτε επειδή φοβάσαι μήπως έχει χαλάσει είτε επειδή το δίνεις σε άλλους!
Έτσι κάνουν αρκετοί με τα όνειρά τους… Αντί να προσπαθούν να τα πραγματοποιήσουν κάθονται και περιμένουν να έρθουν όλα από μόνα τους! Συγνώμη που θα σας στενοχωρήσω αλλά αν δεν βάλετε κι εσείς το χεράκι σας (ή ό,τι άλλο έχετε εύκαιρο βρε αδερφέ) μην περιμένετε και πολλά πράγματα!
Πολλοί φοβούνται να κυνηγήσουν τα όνειρά τους! Φοβούνται ότι θα χαθεί αυτή η μαγεία που έχει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο και πως αν το εκπληρώσουν θα συνειδητοποιήσουν ότι τελικά δεν ήταν και τίποτα σημαντικό! Άλλοι πάλι φοβούνται μήπως αποτύχουν και δεν προσπαθούν καν έχοντας έτσι ένα τεράστιο ερωτηματικό μέσα τους… «Τι θα γινόταν αν…;». Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που θα αγνοήσουν τα όνειρά τους για να βοηθήσουν φίλους τους, και γενικά άλλους, να εκπληρώσουν τα δικά τους…
Προσωπικά πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει δικαίωμα να ονειρευτεί ό,τι τραβάει η ψυχούλα του! Γιατί τελικά αν το καλοσκεφτείς για να φτάσουμε στην «Ουτοπία» του Lennon δεν χρειάζεται να γίνουν πολλά… Απλά όλοι οι άνθρωποι να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας και να μην περιορίζουμε τους εαυτούς μας!
Τελικά το «ονειρεύομαι» και το «φαντάζομαι» δεν είναι τόσο διαφορετικά… ;-)