Katy Perry και Teenage Dream! Ένα μοντέρνο κομμάτι, μια σύγχρονη ματιά ενός ενήλικα που μέσα από τον έρωτα αναβιώνει παλιές αναμνήσεις και συναισθήματα!
Οι άνθρωποι το κάνουμε συχνά αυτό! Έχουμε ανάγκη να το κάνουμε! Μεγαλώνουμε και θέλουμε κάτι να μας θυμίζει τα χρόνια που υπήρξαμε παιδιά, το πώς παίζαμε, το πώς μας έκαναν ευτυχισμένους ακόμα και τα πιο απλά πράγματα…Μια βόλτα με τα ποδήλατα, μια αγκαλιά, ένα παιδικό αστείο, μια μπάλα! Μεγαλώνουμε και αρχίζουμε να αναζητούμε την ευτυχία σε πολύ πιο σύνθετα πράγματα και ξεχνάμε ότι επί της ουσίας εμείς είμαστε αυτοί που ορίζουμε την ευτυχία μας!
Είναι αλήθεια ότι σήμερα πέρασα όλη τη μέρα μέσα στο σπίτι με την αδερφή μου επειδή ήμουν λίγο χάλια… Πραγματικά περίμενα να βαρεθώ τη ζωή μου! … αλλά τελικά συνέβη ακριβώς το αντίθετο…! Καθίσαμε, μιλήσαμε, γελάσαμε, μοιραστήκαμε πράγματα ο ένας με τον άλλο, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο! Η καθημερινότητά μας δεν μας επέτρεπε να κάνουμε κάποια πράγματα που ενώ φαινομενικά είναι απλά, δεν τα κάνουμε ποτέ… Και δυστυχώς χάνουμε πολύ μεγάλα κομμάτια ευτυχίας!
Αλλά η μέρα μου έκρυβε κι άλλες εκπλήξεις! Και η μεγαλύτερη ήρθε όταν η αδερφή μου βρήκε κάτι παλιές παιδικές φωτογραφίες που τις είχαμε ξεχασμένες στο πατάρι! Άρχισα να βλέπω τον εαυτό μου όταν ήμουν τεσσάρων (καλά κουκλάκι ήμουν :Ρ), να θυμάμαι τους φίλους που έχασα με τα χρόνια, το εξοχικό μας στην Καλλικράτεια και όλα όσα έκανα αλλά και όλα όσα ήμουν! Παλιότερα ήμουν άφοβος, δεν ντρεπόμουνα, ήμουν πιο ανοιχτός, πιο χαρούμενος! Είναι άδικο να ζητάω αυτή τη χαρά, αυτή τη ζωντάνια πίσω; Είναι κακό να προσπαθώ να φέρω στο παρόν στοιχεία του παρελθόντος;
 |
| Ένα παιδί στην παραλία διασκεδάζει, έτσι απλά |
Για να είμαι ειλικρινής, το να γυρνάς σε παλιές καταστάσεις δεν είναι και σωστό! Όσα κεφάλαια έχουν κλείσει στη ζωή σου δεν κάνει να τα ξανανοίγεις… Όταν κάτι τελειώνει πρέπει να το δεχόμαστε και να προχωράμε παρακάτω! Είναι καλό να θυμόμαστε το παρελθόν αλλά σε καμία περίπτωση να το αναπαριστούμε στο παρόν μας! Όσο όμορφο και να είναι έχει πια λήξει!
Όλοι μεγαλώσαμε και όλοι υπήρξαμε παιδιά! Τα χρόνια της αθωότητας ήταν, είναι και θα είναι μέρες που θα της θυμόμαστε όσος καιρός και να περάσει, όσο κι αν σκουριάσει η μνήμη... Λένε να μην κοιτάμε πίσω και να μην αφήνουμε το παρελθόν να μας κάνει ό,τι θέλει.. Μόνο που μερικές φορές θέλεις να κάνεις μ-ια μικρή τσάρκα σε αυτό που κάποτε ήσουν! Γιατί τα χρόνια της αθωότητας δεν θα ξανάρθουν! Ας τα θυμηθούμε μέσα από μια φωτογραφία, από ένα τραγούδι, από ένα ταξίδι... :-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου