Οι Pain of Salvation είναι
ένα progressive
metal
συγκρότημα (ο Θεός να μας φιλάει…). Όσοι με ξέρουν θα
αρχίσουν να αναρωτιούνται τι δουλειά έχω εγώ ακόμα και να ακούω τα τραγούδια
τους, καθώς οι επιλογές μου δεν είναι τόσο… τόσο! Παρόλα αυτά μια μέρα, έπειτα
από μια πολύωρη άσκοπη αναζήτηση στο youtube το
μάτι μου (ή μάλλον καλύτερα το αυτί μου) έπεσε σε ένα τραγούδι τους. Δεν μου
άρεσε καθόλου και για να ξεφύγω από την παράνοια επέλεξα τυχαία ένα άλλο video από
τη λίστα χωρίς καν να δω ποιο ήταν αυτό… Και τότε είναι που άκουσα για πρώτη
φορά το Second
Love
και μπορώ να πω πως… το ερωτεύτηκα!
Το ερωτεύτηκα ακριβώς όπως
ερωτεύτηκε και ο τραγουδιστής την αντίστοιχη κοπέλα για την οποία έγραψε το
τραγούδι. Ο Daniel
Gildenlow
(βασικό μέλος των Pain of Salvation –
για την ακρίβεια ήταν δημιουργός του συγκροτήματος Reality, που αργότερα μετονομάστηκε σε Pain of Salvation, στην ηλικία των 11) όπως
είπε σε συνέντευξή του, έγραψε αυτό το τραγούδι όταν ήταν γύρω στα 15 με 16 και
ήθελε να περιγράψει μέσα απ’ αυτό έναν εφηβικό χωρισμό. Και πιστεύω πως τον
περιγράφει με κάθε ακρίβεια… Είναι πολύ συνηθισμένο όταν χωρίσουν δύο έφηβοι, ο
ένας να χωρίζει τον άλλο, και μάλιστα 98% των περιπτώσεων ο άλλος δεν θέλει επ
ουδενί να χωρίσουν. Κι έτσι καταλήγει να μην κοιμάται, να σκέφτεται συνέχεια το
άλλο πρόσωπο, υπόσχεται πως δεν θα ξαναερωτευτεί ποτέ, απογοητεύεται, νομίζει
πως έχει έρθει το τέλος του κόσμου, αναρωτιέται αν θα μπορέσει ποτέ να
ξανακερδίσει την καρδιά του/της! Πολλοί άνθρωποι αναπαριστούν τα πάντα στο
μυαλό τους και προσπαθούν αν δουν τι θα γινόταν αν είχαν πράξει αλλιώς, αν δεν
είχαν εκείνο το λάθος, αν δεν είχαν πει κάτι, αν είχαν δείξει περισσότερο τα
συναισθήματά τους…
Για πολλούς όλα αυτά είναι
εγωιστικές κρίσεις καθώς δεν αντέχουν να τους χωρίζουν και νομίζουν πως
πληγώθηκε η καρδιά τους ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που πληγώθηκε είναι το
υπερφίαλο “εγώ” τους! Αντίθετα υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι αισθάνονται
πραγματικά χαμένοι και μπερδεμένοι και αρχίζουν να προσπαθούν να γίνουν καλύτεροι
για να ξανακερδίσουν την καρδιά του ατόμου που αγαπάνε… Προσωπικά πιστεύω πως
μέσα από κάθε εμπειρία όλοι μας μαθαίνουμε και αυτό είναι που πρέπει να μας
μένει! Κάθε τι σ’ αυτή τη ζωή κάνει τον κύκλο του και κάποια στιγμή τελειώνει…
Έτσι και οι σχέσεις. Αν προσπαθήσεις να ανοίξεις έναν κύκλο πολύ τότε θα
ξεχειλώσει και εν τέλει θα καταστραφεί…
Άφησε το παρελθόν στο
παρελθόν και πήγαινε εκεί που σε πάει το παρόν! Το παρόν, το παρελθόν και το
μέλλον είναι άμεσα συνδεδεμένα μεταξύ τους καθώς είναι απλώς χαρακτηριστικά τα
οποία δίνουμε σε όλες τις εμπειρίες της ζωής μας… Ότι υπάρχει στο παρόν, υπήρχε
στο μέλλον και θα υπάρχει στο παρελθόν! Είναι δύσκολο να τα διαχωρίσεις και
μερικές φορές ακατόρθωτο… Αλλά κάποια στιγμή πρέπει όλοι μας να κάνουμε ένα
ξεκαθάρισμα και να δούμε τι κρατάμε στο παρόν και με τι θα ταΐσουμε το αχόρταγο
πλάσμα που ονομάζεται Παρελθόν!
Είναι δύσκολο να πας παρακάτω,
αλλά πρέπει… Το χρωστάς πρώτα απ’ όλα εσύ στον εαυτό σου! Γιατί μην ξεχνάς τίποτα
δεν είναι καλύτερο από έναν καινούριο έρωτα που θα μπει στη ζωή σου και τίποτα
χειρότερο από έναν παλιό έρωτα που θα επιστρέψει στη ζωή σου! ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου