Soon We'll Be Found

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα μερικών εβδομάδων - λόγω Πάσχα βλέπετε (και επί τη ευκαιρία Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά σε όλους) - επιστρέφουμε με τη συνέχεια του αφιερώματος στους Αυστραλούς μελωδούς και συγκεκριμένα στην ταλαντούχα Sia που τραγουδάει το Soon We’ll Be Found και σε παρασέρνει σε αυτόν μαγικό κυκλώνα που ισορροπεί ανάμεσα σε πραγματικότητα και όνειρο. Τι θέλω να πω; Άμα δείτε το video clip θα καταλάβετε.

Στην αρχή του video clip βλέπουμε την Sia με μερικούς ακόμα ανθρώπους να ερμηνεύουν το τραγούδι στη νοηματική με κινήσεις τόσο όμορφες και αρμονικές που κυριολεκτικά μοιάζουν με κανονική χορογραφία. Στο παρελθόν η ίδια η Sia είχε πει ότι είχε εμμονή με το πόσο όμορφη είναι η νοηματική γλώσσα, και έχει απόλυτο δίκιο. Καθώς το video clip συνεχίζει την βλέπουμε να χορεύει ανάμεσα σε σκιές από χέρια τα οποία με τις σκιές τους σχηματίζουν έναν ολόκληρο κόσμο αποτυπωμένο σε ένα τοίχο μιας αποθήκης. Τελικά η Sia καταλήγει σε ένα σκοτεινό χώρο όπου ζωγραφίζει με τα χέρια της και πλάθει ένα κόσμο που μοιάζει σαν να βγήκε από παιδική ζωγραφιά. Αυτό όμως που σε μαγεύει πραγματικά είναι ο συνδυασμός αυτών των εικόνων μαζί με τους στίχους ερμηνευμένους από τη Sia! Και τότε είναι που αρχίζεις να συνειδητοποιείς τι θέλει να πει ο ποιητής.

Σκηνή από το video clip με την σκιά της Sia και
τις σκιές από τα χέρια

Όλοι έχουμε προβλήματα, άλλοι μικρά, άλλοι μεγάλα… και άλλοι μικρά που τα βλέπουν μεγάλα. Όμως το κακό με τα προβλήματα είναι πως ποτέ δεν θα μπορέσουμε να δούμε την κανονική τους φύση… Αν το ουσιαστικό μας πρόβλημα είναι ένα χέρι εμείς δυστυχώς βλέπουμε τη σκιά του στον τοίχο η οποία μας φαίνεται τεράστια… Και τότε είναι που τα παρατάμε και αφήνουμε τα πάντα στην τύχη τους! Αυτή όμως δεν είναι η σωστή αντιμετώπιση. Αποφεύγοντας ένα πρόβλημα δεν το λύνουμε και όσο το αφήνουμε άλυτο αυτό έχει την τάση να περιπλέκεται όλο και περισσότερο. Μπορείς πολύ εύκολα να κλείσεις τα μάτια και να χώσεις το κεφάλι σου σε μια τρύπα στο χώμα όπως η στρουθοκάμηλος, μόνο που είναι μαθηματικά σίγουρο πως η σφαίρα θα σε πετύχει. Μπορείς να κλείσεις τα μάτια και να κοιμηθείς και να βρεθείς στον κόσμο των ονείρων όπου τα προβλήματα είναι πουλάκια στα δέντρα που άμα δεν τα θες πετάνε μακριά. Και σ’ αυτή την περίπτωση όμως κάποια στιγμή θα χρειαστεί να ξυπνήσεις…

Μέσα από τους στίχους του τραγουδιού, η Sia προτρέπει τους ανθρώπους να πέσουν σε χειμερία νάρκη περιμένοντας την άνοιξη να ξανάρθει στη ζωή τους…

“I know we’re lost, but we’ll soon be found”

Εγώ αντίθετα θα έλεγα πως ωραίο το όνειρο, αλλά η πραγματικότητα πάντα μας περιμένει στην επόμενη στροφή θρυμματίζοντας κάθε εικόνα του φανταστικού αυτού κόσμου αφήνοντας πίσω πόνο και χαμένο χρόνο. Αντί λοιπόν να περιμένουμε το πρόβλημα «χέρι» να έρθει να μας χτυπήσει την πόρτα μπορούμε απλώς να προσπαθήσουμε να το δούμε όπως είναι… Ένα απλό χέρι, και όχι μια γιγαντιαία σκιά στον τοίχο!

Άλλαξε το φωτισμό... και δώσε στη σκιά την πραγματική της διάσταση! Μην πολεμάς στα τυφλά. Άμα έχεις το φως μαζί σου τίποτα δεν μπορεί να σε νικήσει! ;-)