Some Nights

Το Αμερικάνικο indie pop συγκρότημα Fun (που συνήθως το βλέπουμε γραμμένο και fun.) εισχώρησε αιφνιδίως σε πολλά chart σε όλο τον κόσμο με το τραγούδι “We Are Young” το οποίο είναι και η πρώτη τους μεγάλη επιτυχία! Ε μετά που πήραν το κολάι τα παιδιά συνεχίσανε να βγάζουν κι άλλα τραγούδια κι ένα απ’ αυτά είναι και το “Some Nights” το οποίο προσωπικώς το προτιμώ από το “We Are Young”. Θες ο ρυθμός, θες οι στίχοι, θες το βίντεο-κλιπ, θες που μου θυμίζει λίγο Lion King; Ούτε εγώ ξέρω ακριβώς… απλώς το αγαπώ!

Πρόκειται για ένα τραγούδι που περιστρέφεται γύρω από τη μοναξιά και από τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή στη ζωή μας είτε ως κατάληξη είτε ως προσωπική επιλογή. Στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού βλέπουμε μια αναπαράσταση του Εμφύλιου Πολέμου στην Αμερική όπου 11 νότιες κυρίως πολιτείες ενώθηκαν δημιουργώντας την «Αμερικάνικη Συμπολιτεία» (στα αγγλικά ονομάστηκαν “the Confederacy”) και ήρθαν σε σύγκρουση με τις υπόλοιπες 25 πολιτείες που τάχθηκαν μαζί με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση (και ονομάστηκαν “the Union” ή αλλιώς «Αμερικανική Ένωση»). Όταν λοιπόν ένας νέος κι ένας αγρότης αναγκάζονται να πάνε στον πόλεμο με το πλευρό της Ένωσης και της Συμπολιτείας αντίστοιχα βλέπουμε πως αυτός ο διχασμός επηρεάζει τη ζωή τους όχι μόνο εντός αλλά και εκτός του πεδίου της μάχης! Τι τώρα… Θέλετε να σας πω το τέλος; Ε όχι δα, να κάτσετε να το δείτε! Και που σας τα είπα αυτά πολλά είναι... (ακολουθεί το βίντεο κλιπ)

Η μοναξιά είναι ίσως από τα χειρότερα συναισθήματα στον κόσμο, ακόμα χειρότερο κι από τον θάνατο. Άμα το καλοσκεφτούμε φοβόμαστε τον θάνατο επειδή δεν ξέρουμε τι μέλει γενέσθαι στο δια ταύτα. Αυτό όμως που φοβόμαστε στην πραγματικότητα είναι μήπως αυτό το… «μετά θάνατον» είναι ένα μέρος στο οποίο θα είμαστε μόνοι. Αν μπορούσατε να κλείσετε ένα συμβόλαιο με μια ανώτερη δύναμη και συμφωνία ήταν εκεί στην άλλη ζωή να μπορούσατε να είστε με έναν φίλο σας ή συγγενή σας θα φοβόσασταν το ίδιο; Δεν νομίζω…!

Είμαστε όλοι μονάδες και προσπαθούμε να γίνουμε ομάδες. Μέσα σε μια ομάδα νιώθουμε ασφάλεια, ζεστασιά και ξέρουμε ότι μπορούμε κάπου να στηριχτούμε. Άλλοι δυσκολευόμαστε να μπούμε σε ομάδες κι αυτό δεν είναι επειδή δεν θέλουμε αλλά κυρίως επειδή φοβόμαστε την απόρριψη από την ομάδα. Υπάρχουν ωστόσο και άτομα τα οποία είναι αρκετά κλεισμένα στον εαυτό τους, προτιμούν να δρουν ατομικά και θέλουν να είναι ανεξάρτητα από όλους κι από όλα. Δε λέω, είναι επιλογή τους και καλά κάνουν, αλλά πόσο καιρό θα μπορούν να είναι έτσι; Άμα βρουν μια δυσκολία που θα πάνε; Η φιλία, η αγάπη και η συντροφικότητα είναι αυτή ακριβώς που μας έχει κάνει διαφορετικούς και είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους.

Είναι αυτές οι νύχτες που σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις πόσο λάθος κάνεις που μένεις μόνος. Μπορεί να είσαι ντροπαλός και να φοβάσαι μήπως φας πόρτα σε μια ομάδα… Όταν όμως μια πόρτα ανοίγει μια άλλη ανοίγει! Αν δεν θες να είσαι μόνος τότε είναι στο χέρι σου να πολεμήσεις την μεγαλύτερη αρρώστια της εποχής μας! Γιατί μη νομίζεις, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πόσο μόνος είναι κάποιος όσο εξωστρεφής κι αν είναι… αλλά αυτά ας τα αφήσουμε για άλλο άρθρο! ;-)

Like Someone in Love

Η εκτέλεση της Ella Fitzgerald ακούγεται στην ταινία

Το τραγούδι αυτό κάποτε, συγκεκριμένα το 1944, είχε προταθεί για Όσκαρ καλύτερου πρωτότυπου τραγουδιού. Προέρχεται από το soundtrack της ταινίας “Belle of the Yukon” και το ερμήνευσε η τραγουδίστρια και ηθοποιός Dinah Shore! Παρόλα αυτά εγώ το συγκεκριμένο τραγούδι δεν το έμαθα από τη συγκεκριμένη ταινία του 1944 αλλά από μια άλλη πιο πρόσφατη που μάλιστα φέρει και το όνομα του ίδιου του τραγουδιού!

Το “Like Someone in Love” πρόκειται για την πιο πρόσφατη ταινία του Ιρανού σκηνοθέτη Abbas Kiarostami με την οποία διαγωνίστηκε στις Κάννες το 2012 για τον Χρυσό Φοίνικα (που τελικά κέρδισε η συγκλονιστική ταινία του Michael Haneke “Amour”). Πρόκειται για το περίεργο δέσιμο τριών ανθρώπων που μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες βρίσκονται μπλεγμένοι σε ένα περίεργο τρίγωνο με αναπάντεχα αποτελέσματα! Συγκεκριμένη η νεαρή Akiko είναι μια νέα κι όμορφη φοιτήτρια στην Ιαπωνία του σήμερα που προσπαθεί να πληρώνει τις σπουδές της εκδίδοντας τον εαυτό της… Αυτό όμως δεν το γνωρίζει ο φίλος της ο Noriaki ο οποίος την έχει κουράσει με την υπερβολική του ζήλια. Όταν λοιπόν ένα βράδυ η Akiko πάει να κρατήσει συντροφιά στον ηλικιωμένο κύριο Takashi καταλήγει να δημιουργήσει μια στοργική σχέση με αυτόν που θα της φανεί χρήσιμη όταν αργότερα θα τους δει μαζί ο Noriaki, ο οποίος πιστεύει πως ο κύριος Takashi είναι ο παππούς της…

Η αφίσα της ταινίας

Η υπόθεση πρέπει να πω πως κυλάει πολύ αργά αλλά οι διάλογοι είναι αυτοί που κάνουν τη διαφορά. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας κυλάει σε πραγματικό χρόνο πράγμα που δίνει στον Kiarostami την ευκαιρία να πει σοφά λόγια μέσα από συνομιλίες των πρωταγωνιστών και να φιλοσοφήσει για το τι είναι τελικά η αγάπη! Τι σημαίνει το «είμαι ερωτευμένος» ή το «σ’ αγαπώ»; Μέσα από την ιστορία βλέπουμε τον νεαρό και έντιμο Noriaki να λέει ότι αγαπάει πάρα πολύ την γλυκιά Akiko αλλά παρόλα αυτά ομολογεί πως θέλει να την παντρευτεί γιατί δεν θέλει να την χάνει από τα μάτια του. Αντίθετα ο συμπαθητικός καθηγητής κοινωνιολογίας κος Takashi (που παρόλα αυτά τηλεφωνεί σε αγγελίες για call girl) δείχνει να ξέρει τι σημαίνει πραγματική αγάπη. 

Αγάπη δεν είναι να θες να κάνεις τον άλλον ευτυχισμένο μόνο εσύ, αλλά να θες γενικά να είναι ευτυχισμένος ακόμα κι όταν δεν είστε μαζί! Υπάρχουν περιπτώσεις που η αγάπη κάποιου έχει οδηγήσει τον άλλον στην τρέλα κι αυτό επειδή δεν πρόκειται για αληθινή αγάπη αλλά για εγωισμό που πληγώνεται όταν δεν βρίσκει την κατάλληλη ανταπόκριση.

Μπροστά είναι ο κ. Takashi κι ο Noriaki και πίσω η Akiko

Μπορεί να είσαι με κάποιον χρόνια και να νιώθεις ότι δεν τον ξέρεις καθόλου ενώ να γνωρίσεις κάποιον ένα βράδυ και να νιώσεις τόση ασφάλεια και τόση ζεστασιά που να αισθάνεσαι ότι τον ξέρεις χρόνια… Ο κύριος Takashi ουσιαστικά πρόκειται για την απεικόνιση του ανθρώπου που δεν ζητάει ποτέ σχεδόν τίποτα αλλά είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα όταν νιώθει κάτι αληθινό! 

Μπορεί να ξέρει την Akiko μόνο λίγες ώρες αλλά είναι έτοιμος να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να τη δει να του χαμογελάει… ακόμα και για μια τελευταία φορά…! ;-)