Some Nights

Το Αμερικάνικο indie pop συγκρότημα Fun (που συνήθως το βλέπουμε γραμμένο και fun.) εισχώρησε αιφνιδίως σε πολλά chart σε όλο τον κόσμο με το τραγούδι “We Are Young” το οποίο είναι και η πρώτη τους μεγάλη επιτυχία! Ε μετά που πήραν το κολάι τα παιδιά συνεχίσανε να βγάζουν κι άλλα τραγούδια κι ένα απ’ αυτά είναι και το “Some Nights” το οποίο προσωπικώς το προτιμώ από το “We Are Young”. Θες ο ρυθμός, θες οι στίχοι, θες το βίντεο-κλιπ, θες που μου θυμίζει λίγο Lion King; Ούτε εγώ ξέρω ακριβώς… απλώς το αγαπώ!

Πρόκειται για ένα τραγούδι που περιστρέφεται γύρω από τη μοναξιά και από τις συνέπειες που μπορεί να έχει αυτή στη ζωή μας είτε ως κατάληξη είτε ως προσωπική επιλογή. Στο βίντεο κλιπ του τραγουδιού βλέπουμε μια αναπαράσταση του Εμφύλιου Πολέμου στην Αμερική όπου 11 νότιες κυρίως πολιτείες ενώθηκαν δημιουργώντας την «Αμερικάνικη Συμπολιτεία» (στα αγγλικά ονομάστηκαν “the Confederacy”) και ήρθαν σε σύγκρουση με τις υπόλοιπες 25 πολιτείες που τάχθηκαν μαζί με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση (και ονομάστηκαν “the Union” ή αλλιώς «Αμερικανική Ένωση»). Όταν λοιπόν ένας νέος κι ένας αγρότης αναγκάζονται να πάνε στον πόλεμο με το πλευρό της Ένωσης και της Συμπολιτείας αντίστοιχα βλέπουμε πως αυτός ο διχασμός επηρεάζει τη ζωή τους όχι μόνο εντός αλλά και εκτός του πεδίου της μάχης! Τι τώρα… Θέλετε να σας πω το τέλος; Ε όχι δα, να κάτσετε να το δείτε! Και που σας τα είπα αυτά πολλά είναι... (ακολουθεί το βίντεο κλιπ)

Η μοναξιά είναι ίσως από τα χειρότερα συναισθήματα στον κόσμο, ακόμα χειρότερο κι από τον θάνατο. Άμα το καλοσκεφτούμε φοβόμαστε τον θάνατο επειδή δεν ξέρουμε τι μέλει γενέσθαι στο δια ταύτα. Αυτό όμως που φοβόμαστε στην πραγματικότητα είναι μήπως αυτό το… «μετά θάνατον» είναι ένα μέρος στο οποίο θα είμαστε μόνοι. Αν μπορούσατε να κλείσετε ένα συμβόλαιο με μια ανώτερη δύναμη και συμφωνία ήταν εκεί στην άλλη ζωή να μπορούσατε να είστε με έναν φίλο σας ή συγγενή σας θα φοβόσασταν το ίδιο; Δεν νομίζω…!

Είμαστε όλοι μονάδες και προσπαθούμε να γίνουμε ομάδες. Μέσα σε μια ομάδα νιώθουμε ασφάλεια, ζεστασιά και ξέρουμε ότι μπορούμε κάπου να στηριχτούμε. Άλλοι δυσκολευόμαστε να μπούμε σε ομάδες κι αυτό δεν είναι επειδή δεν θέλουμε αλλά κυρίως επειδή φοβόμαστε την απόρριψη από την ομάδα. Υπάρχουν ωστόσο και άτομα τα οποία είναι αρκετά κλεισμένα στον εαυτό τους, προτιμούν να δρουν ατομικά και θέλουν να είναι ανεξάρτητα από όλους κι από όλα. Δε λέω, είναι επιλογή τους και καλά κάνουν, αλλά πόσο καιρό θα μπορούν να είναι έτσι; Άμα βρουν μια δυσκολία που θα πάνε; Η φιλία, η αγάπη και η συντροφικότητα είναι αυτή ακριβώς που μας έχει κάνει διαφορετικούς και είναι αυτό που μας κάνει ανθρώπους.

Είναι αυτές οι νύχτες που σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις πόσο λάθος κάνεις που μένεις μόνος. Μπορεί να είσαι ντροπαλός και να φοβάσαι μήπως φας πόρτα σε μια ομάδα… Όταν όμως μια πόρτα ανοίγει μια άλλη ανοίγει! Αν δεν θες να είσαι μόνος τότε είναι στο χέρι σου να πολεμήσεις την μεγαλύτερη αρρώστια της εποχής μας! Γιατί μη νομίζεις, ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πόσο μόνος είναι κάποιος όσο εξωστρεφής κι αν είναι… αλλά αυτά ας τα αφήσουμε για άλλο άρθρο! ;-)