Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Spectrum

Οι Florence + the Machine σε υπνωτίζουν με αυτό το “περίεργο” κομμάτι το οποίο σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο όμορφα, χωρίς όμως να ξέρεις γιατί! Γι’ αυτό το λόγο πολλοί θεώρησαν πως το “Spectrum” (που στα ελληνικά σημαίνει “φάσμα”) κάνει αναφορά στις ναρκωτικές ουσίες που σε κάνουν να αφήνεσαι σαν παιδί που ξαπλώνει σε έναν απέραντο ωκεανό ένα γλυκό πρωινό που τα νερά είναι λάδι και το μοναδικό πράγμα στο οπτικό σου πεδίο είναι τα σύννεφα που αλλάζουν μορφές και σχήματα… Αχχ το ξέρω, τι ωραία που θα ήταν. Αλλά πίσω στην πραγματικότητα και πάλι!

Από μια άλλη οπτική γωνία θα έλεγα πως δεν αναφέρεται τόσο στα ναρκωτικά άλλα τόσο στην αίσθηση που σου προκαλούν αυτά… Είναι εκείνο το σημείο ύπαρξης που θες να απολαμβάνεις τα πάντα από την αρχή ως το τέλος, να γεύεσαι κάθε απόχρωση της ζωής – από το ψυχρό ιώδες μέχρι το θερμό ερυθρό - χωρίς να παραλείψεις τίποτα με αποτέλεσμα ακόμα κι όταν έρθει το τέλος να μπορείς να είσαι σε θέση να το αντιμετωπίσεις. Ουσιαστικά αυτός δεν είναι ο λόγος που φοβόμαστε το θάνατο; Φοβόμαστε μήπως έρθει πριν προλάβουμε να πραγματοποιήσουμε όλα αυτά που θέλουμε και είμαστε προορισμένοι να κάνουμε. Αν λοιπόν αποφασίσουμε να δούμε όλα τα χρώματα στο φάσμα της ζωής δεν θα έχει μείνει τίποτ’ άλλο να δούμε και θα μπορέσουμε να αποδεχτούμε πιο εύκολα τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης, δηλαδή τη φθορά της.

“When we first came here, We were cold and we were clear
With no colors on our skin, till you let the spectrum in”

Σκηνή από το video clip

Όταν μπαίνουμε στον κύκλο της ζωής είμαστε σαν μια άγραφη άσπρη σελίδα έτοιμη να μουτζουρωθεί… Μετά από τις πρώτες μουτζούρες αρχίζουμε να κάνουμε γράμματα στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τη γλώσσα. Στη συνέχεια κάνουμε λέξεις για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε και καταλήγουμε να φτιάχνουμε προτάσεις και φράσεις για να καταφέρουμε να εξηγήσουμε τον κόσμο που μας περιτριγυρίζει. Αυτό το βιβλίο είναι που μας χαρακτηρίζει και που μας έχει κάνει τους ανθρώπους που είμαστε σήμερα. Στις σελίδες του είναι γραμμένες όλες μας οι περιπέτειες, όλα μας τα καρδιοχτύπια και όλες αυτές οι εμπειρίες που είτε θέλουμε να θυμόμαστε είτε θέλουμε να ξεχάσουμε. Ο στόχος μας είναι μέχρι το τέλος να έχουμε καταφέρει να γράψουμε ένα best seller που να μας γεμίζει εσωτερικά ακόμα κι αν δεν έχει ένα φαινομενικά happy end!

Αυτό το βιβλίο είναι το φάσμα μας πάνω στο οποίο παρουσιάζουμε τον εαυτό μας, όλα μας τα χρώματα. Είναι δύσκολο να καταφέρουμε να τα παρουσιάσουμε όλα αλλά όχι ακατόρθωτο! Η ζωή είναι εδώ για όσους θέλουν να τη ζήσουν, για όσους μπορούν να δουν τα χρώματά της…

Γέμισε τις σελίδες του βιβλίου σου και φτάσε αυτή την ιστορία μέχρι το τέλος. Το καλό με αυτό είναι πως όταν φτάσεις να γράψεις την τελευταία σελίδα θα το ξέρεις και δεν θα αισθάνεσαι φόβο, αλλά μόνο χαρά για όλα αυτά που σου δόθηκε η ευκαιρία να δεις! Κι έτσι το βιβλίο της ζωής δεν γίνεται παρά να έχει happy end…! ;-)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου