L.O.V.E./E.V.O.L.

Και περνάμε στην απόλυτη αντίθεση… Από τη μία το L.O.V.E. του Nat King Cole που πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά του κομμάτια και μεταγλωττίστηκε σε πολλές γλώσσες και από την άλλη το αρκετά πρόσφατο E.V.O.L. της Marina and the Diamonds που προέκυψε διαβάζοντας απλώς τη λέξη Love ανάποδα! Μήπως λοιπόν η Marina προσπαθεί να πει ότι αν κάτι πάει στραβά στην αγάπη τότε θα δούμε το πραγματικό της πρόσωπο;

Το “L.O.V.E” είμαι σίγουρος πως όλοι το ξέρετε… Κι αν δεν το ξέρετε σαν τίτλο άμα σας βάλω να το ακούσετε χίλια τα εκατό θα πείτε «Ααα ναι ρε συ, αυτό από το “Άκρως Οικογενειάκον”». Πρόκειται για ένα από τα διασημότερα κομμάτια αγάπης που έχει ακουστεί σε αμέτρητες ταινίες και έχει χιλιοερμηνευθεί από πολλούς καλλιτέχνες! Είναι ένα αρκετά ρομαντικό jazz κομμάτι που με το που το ακούς θες να πιάσεις το ταίρι σου και να πάτε στην πίστα να λικνιστείτε!

To "L.O.V.E" του Nat King Cole που ο ίδιος το ερμηνεύει στα αγγλικά, στα

γαλλικά, στα γερμανικά, στα ισπανικά στα ιταλικά και... στα γιαπονέζικα!

Την άποψη αυτή δε φαίνεται να ενστερνίζεται ιδιαίτερα και η Marina and the Diamonds η οποία κυκλοφόρησε πριν από ενάμιση μήνα περίπου το single της με τίτλο “E.V.O.L”. Αν έχεις βαριά προφορά (όπως έχει και η Μαρίνα μας) τότε ο τίτλος του τραγουδιού ακούγεται σαν τη λέξη “Evil”, πράγμα στο οποίο πόνταρε και η τραγουδίστρια και μουσικός. Η αγάπη είναι καλή όσο όλα βαίνουν φυσιολογικώς… Αν όμως κάτι πάει στραβά τότε παίρνει μια άλλη μορφή, πιο σατανική!

Η αγάπη λένε πως έχει απίστευτη δύναμη και πως αν την νιώθεις μπορείς να καταφέρεις τα πάντα! Η δύναμη όμως φέρει και πάρα πολλές ευθύνες… τις οποίες οι περισσότεροι φαίνεται να τις αγνοούν. Όταν είσαι ερωτευμένος συνήθως αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο και είσαι σαν έναν ακροβάτη που ισορροπεί με τα μάτια κλειστά πάνω σε ένα σχοινί. Δεν βλέπεις μπροστά σου και το παραμικρό λάθος βήμα μπορεί να σου καταστρέψει αυτή την ισορροπία στην οποία βρίσκεσαι… Ένα μικρό γεγονός χρειάζεται μόνο (ένα inciting incident όπως λέμε και στην θεωρία του σεναρίου) το οποίο σηματοδοτεί την αρχή των προβλημάτων σου. Αν ήσουν ήρωας σε ταινία αυτό θα σήμαινε την αρχή της περιπέτειάς σου μέχρις ότου τα πράγματα ξαναβρεθούν σε ισορροπία στο happy end. Επειδή όμως η ζωή σου δεν είναι Hollywood-ιανή παραγωγή μπορείς να είσαι βέβαιος πως αυτή η ισορροπία μπορεί να αργήσει πολύ να έρθει!

Τα μεγαλύτερα love stories που σήμερα απολαμβάνετε οι περισσότεροι βασίζονται σε ερωτικές ιστορίες που τα βρήκαν σκούρα λόγω αυτής της κρυφής φύσης της αγάπης! Είναι γνωστό πως για να δημιουργήσεις κάτι σου παίρνει χρόνια ενώ για να το καταστρέψεις μόνο μερικά λεπτά… Ε ακριβώς το ίδιο ισχύει και με την αγάπη. Δεν έχει σημασία πόσα χρόνια κράταγες την καρδιά σου καθαρή. Μερικές σταγόνες σατανικής μαύρης ουσίας (aka evil drops of despair) και θα διαπιστώσεις πως η καρδιά σου θα ποτίσει πιο γρήγορα και από μελάνι πάνω στο κατάλευκο σεμεδάκι της γιαγιάς! Κάπως έτσι την έπαθε και η Χιονάτη στην αμερικάνικη σειρά του ABC “Once Upon a Time”… Από τη μια στιγμή στην άλλη είδε την καρδιά της να μαυρίζει από κει που ήταν πάλλευκη σαν χιόνι! (βέβαια δεν την έπαθε από έρωτα αλλά δεν πειράζει - το πώς μαύρισε η καρδιά της δεν είναι της παρούσης για τώρα!)

Τελικά αν με ρωτήσεις κανείς αν είναι καλό να ερωτευόμαστε εγώ θα πω «Ναι»… για σας δεν ξέρω! Αν είστε έτοιμοι να μπείτε σε όλο αυτό το τσίρκο το οποίο θα δοκιμάσει τις αντοχές της καρδιάς σας τότε το κρίμα στο λαιμό σας. Η αγάπη είναι ωραία όσο κρατάει… το άσχημο είναι πως δεν κρατάει πολύ!  ;-)

Still Here/Coming To Terms

Πρόκειται για δύο αρκετά λυπητερά κομμάτια. Το ένα από το αμερικάνικο συγκρότημα Carolina Liar και το άλλο από τον Νορβηγό Kristian Valen. Μπορεί να μην έγιναν ιδιαίτερα μεγάλες επιτυχίες αλλά εγώ θεωρώ πως πρόκειται για δύο εκπληκτικά τραγούδια που παρουσιάζουν δύο τόσο αντιφατικές καταστάσεις. Το ένα αναφέρεται σε μια σχέση η οποία ίσως δεν έπρεπε να δημιουργηθεί ποτέ ενώ το άλλο έχει να κάνει με μια σχέση που ό,τι και να γίνει θα παραμείνει ζωντανή…

Όλοι ξέρετε τι είναι μια “σχέση βόμβα”… κι αυτό επειδή οι περισσότεροι ίσως βρεθήκατε κάποια στιγμή σε μια! Σχέση βόμβα λοιπόν καλούμε αυτήν την ερωτική σχέση στη διάρκεια της οποίας και τα δύο μέλη μπορεί να φτάνουν σε ακραίες εκδηλώσεις έρωτα και μίσους. Είναι σαν σκοτσέζικο ντουζ… Τη μια θέλετε να είστε μαζί σαν τρελοί και την άλλη τρώγεστε για την παραμικρή βλακεία που σας έρχεται στο μυαλό. Εδώ βασικά βρίσκει έδαφος και η λαϊκή ρύση «αυτοί μαζί δεν κάνουνε και χώρια δεν μπορούνε»! Από τη μια αν τους κρατήσεις χώρια θα νιώθουν ότι καταστρέφονται ενώ αν τους φέρεις κοντά μπορεί να δημιουργήσουν καταστροφές. Σαν δύο χημικά στοιχεία που ενώ το καθένα ξεχωριστά είναι αρκετά ισχυρό ο συνδυασμός τους φέρνει ακόμα πιο ισχυρά αποτελέσματα! Και το ερώτημα είναι, τι κάνουμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις;

Η πιο καλή λύση είναι να μπορέσουμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και να φροντίσουμε αυτοί οι δύο άνθρωποι να μην γνωριστούν ποτέ. Επειδή όμως δεν παίζουμε στο “Φαινόμενο της Πεταλούδας” θα προτείνω άλλες λύσεις… Η λιγότερο επίπονη λύση είναι ο αναγκαστικός χωρισμός για εξωτερικούς παράγοντες. Αν δηλαδή ένας από τους δύο αναγκαστεί να πάει για σπουδές στο εξωτερικό ή αν βρει δουλειά σε άλλη πόλη τότε ίσως η απόσταση να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για έναν λιγότερο καταστροφικό χωρισμό. Δυστυχώς όμως αυτή η λύση είναι και η πιο σπάνια από άποψη συχνότητας! Την καλύτερη λύση λοιπόν τη δίνουν οι Carolina Liar μέσω του “Coming To Terms”. Καμιά φορά πρέπει να βάζουμε το μυαλό μας μπροστά και να δούμε τι είναι καλύτερο για εμάς. Αν δούμε ότι μια σχέση φθείρει εμάς και τους γύρω μας τότε ποιος ο λόγος να τη συνεχίσουμε; Όπως λένε και οι στίχοι, πρέπει να αποδεχτούμε την πραγματικότητα και σιγά-σιγά να δούμε τι πρόκειται να μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους…

Αντίθετα στο “Still Here” ο Valen πιστεύει στον έρωτα και προσπαθεί να μην τον χάσει. Ακόμα και σε μια σχέση βόμβα διαλέγει να μένει δίπλα στο άτομο που αγαπάει ακόμα κι αν βλέπει πως ο ίδιος μένει πίσω… Σε μια σχέση κάθε μέλος τρέχει με διαφορετική ταχύτητα. Άλλος πάει με 120 km/h ενώ άλλος διαλέγει να πηγαίνει με το όριο που έχει ορίσει η τροχαία. Αποτέλεσμα; Ο ένας ίσως δεν θα φτάσει ποτέ στον προορισμό του ενώ ο άλλος μπορεί να τον προσπεράσει και να βάλει πλώρη για αλλού! Οι καβγάδες δημιουργούνται λόγω αυτής της διαφοράς φάσης και οι συγκρούσεις είναι αρκετά ισχυρές. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η σχέση να λειτουργήσει είναι ή να κόψει ταχύτητα ο γρήγορος ή να αυξήσει ταχύτητα ο αργός… Πολλοί πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν στάσεις και να περιμένουν τους άλλους αλλά αυτό δεν είναι σχέση!

"Απαγορεύεται η προσπέραση"... σε μια σχέση.
Αλλιώς... υπάρχουν προβλήματα!

Το θέμα δεν είναι ο προορισμός αλλά το ταξίδι… Αν το ταξίδι το κάνεις μόνος σου και συναντάς τον άλλον μόνο στα check point τότε χάνεις όλη την ουσία μιας σχέσης. Δύο δρόμοι υπάρχουν. Μπορείς αν θες να μείνεις εδώ και να προσπαθήσεις να πας με τους ρυθμούς του ανθρώπου που αγαπάς (όπως κάνει ο Kritian Valen). Αν δεν μπορείς, τότε πρέπει να το πάρεις απόφαση και να συνεχίσεις την πορεία σου ελπίζοντας πως θα συναντήσεις κάποιον που θα πηγαίνει με την ίδια ταχύτητα με εσένα (όπως κάνουν οι Carolina Liar). Η απόφαση είναι δική σου…

Μήπως τελικά υπάρχει κι άλλος τρόπος να “αφοπλίσεις” μια σχέση βόμβα;  ;-)

Some Boys/Private Parts

Το πρώτο από τα δύο κομμάτια το γνώρισα μέσα από την αμερικάνικη σειρά Smash και δεν θα σας κρύψω πως μόλις άκουσα την original εκδοχή απογοητεύτηκα καθώς συνήθως το πρωτότυπο είναι και το καλύτερο… Προσωπικά θεωρώ πως η φωνή της Katharine McPhee (μια από τους πρωταγωνιστές της σειράς) είναι ασύγκριτη, με μια χροιά που σε στοιχειώνει και σε παγιδεύει σε κάθε κομμάτι που ερμηνεύει. Και το “Some Boys” των Death Cab for Cutie δεν αποτελεί εξαίρεση!

Στην σειρά βλέπουμε την Karen (Katharine McPhee) να το αφιερώνει στον Jimmy (κατά κόσμον Jeremy Jordan) με τον οποίον είναι τσιμπημένη ενώ αυτός το παίζει δύσκολος. Υποδύεται το γνωστό “κακό αγόρι” που κάνει πως δεν ενδιαφέρεται ενώ εσωτερικά μπορεί να βράζει σαν το καζάνι του Πανοραμίξ λίγο πριν ετοιμαστεί το μαγικό φίλτρο! Είναι ίσως ένα από τα παράδοξα του ανθρώπινου μυαλού. Η κοπέλα ξέρει πως το κάνει επίτηδες και πως κατά βάθος θέλει κι αυτός να είναι μαζί αλλά είναι αυτό το πολύ μικρό ποσοστό αμφιβολίας της τάξης του 1% (ίσως και μικρότερο) που την κάνει να κολλάει με κάποιον που ίσως μπορεί και να μην τη θέλει. Ίσως βασίζεται στην φύση του ανθρώπου να θέλει πάντα αυτό που δεν μπορεί να έχει. Και προφανώς πρόκειται για κάτι που το κατανοεί το αγόρι με αποτέλεσμα να την κάνει ό,τι θέλει. Γι’ αυτόν τον λόγο λοιπόν και το τραγούδι επικεντρώνεται στους στίχους:



“Some boys are sleeping alone,

Some boys don’t know how to love

But they get what they want…”




H Karen και ο Jimmy στην σκηνή από τη σειρά Smash

 

Είμαι σίγουρος πως πολλές και πολλοί θα είπατε από μέσα αυτούς τους στίχους… μερικοί μπορεί και απ’ έξω σας! Σίγουρα θα βρεθήκατε σε μια παρόμοια κατάσταση, δηλαδή ενώ σας αρέσει κάποιος και δεν θέλετε να τον χάσετε από τη ζωή σας, από την άλλη όλο αυτό το παιχνιδάκι αρχίζει να σας τη δίνει στα νεύρα. Και τότε λοιπόν τι κάνετε;

Μπορείτε ή να συνεχίσετε να τσιμπάτε σαν τσιπούρα στο αγκίστρι ή μπορείτε να ξεκαθαρίσετε την κατάσταση… Είναι καιρός να πέσουν οι μάσκες και να δείξετε ο ένας στον άλλον ποιοι πραγματικά είστε! Αγάπη δεν είναι να σου αρέσει ο άλλος για το προσωπείο που σου δείχνει αλλά να σου αρέσει για όλα όσα είναι… Να αγαπάς τα ελαττώματα του και τις παραξενιές του σε σημείο να σου γίνουν καθημερινή συνήθεια. Αν δεν είστε λοιπόν ειλικρινείς πως περιμένετε να έρθει η αγάπη; Το να γδυθείς σωματικά είναι πολύ εύκολο… Το να γδυθείς συναισθηματικά όμως απαιτεί πολύ περισσότερο κουράγιο και δύναμη. Και τώρα ερχόμαστε στο δεύτερο κομμάτι για σήμερα, το εκπληκτικό “Private Parts” των Halestorm το οποίο πρόκειται για έναν ερωτικό καβγά ανάμεσα στην Lzzy Hale (τραγουδίστρια των Halestorm) και στον James Michael (που έκανε guest εμφάνιση και έγραψε το κομμάτι μαζί με τη Lzzy). Η Lzzy λοιπόν κατηγορεί τον James ότι κάθε φορά που προσπαθεί να τον πλησιάσει αυτός κλείνεται στον εαυτό και διακόπτει τη συζήτηση πράγμα που την κάνει έξαλλη. Μεταξύ μας κιόλας δίκιο έχει!

Όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή, μια μέση κι ένα τέλος… Το ίδιο και μια σχέση. Ξεκινάμε με μερικά ερωτικά τερτίπια ενώ συνεχίζουμε με κάτι πιο ουσιαστικό που ακούει στο όνομα “ειλικρίνεια”! Να είστε ειλικρινείς με τον άλλον και να μην παίζεται με τα συναισθήματα του… Αν όντως δεν θέλετε να είστε μαζί του μπορείτε απλώς να του το πείτε. Αν απλώς θέλετε να παίξετε μαζί του τότε σκεφτείτε καλύτερα τι σημαίνει για σας αγάπη. Αν όντως τον αγαπάτε τον άλλον τότε γιατί το βάζετε σε όλη αυτή τη διαδικασία;    ;-)

Dancing On My Own/ Dancing With Myself

Λίγο disco και λίγο electropop… Αυτά είναι τα δύο είδη στα οποία μπορούμε να συμπεριλάβουμε το “Dancing On My Own” της Σουηδέζας Robyn το οποία εμπνεύστηκε από παλιά disco gay anthems και κατάφερε να τα αναβιώσει μέσα απ’ αυτό το κομμάτι! Αν και με το πρώτο άκουσμα μπορεί όλοι λίγο να το κουνήσατε σας πληροφορώ πως το τραγούδι είναι αρκετά λυπητερό.

Οι στίχοι του μιλάνε για μια κοπέλα η οποία είναι σε ένα κλαμπ και ενώ όλα κυλάνε ομαλότατα ξάφνου από το πουθενά βλέπει μπροστά της την αφεντομουτσουνάρα του πρώην της ο οποίος χορεύει με μια άλλη κουνιοτράμπαλη. Έχουμε δηλαδή τώρα αυτή την κοπέλα μόνη στη γωνία να χορεύει μόνη της περίλυπη τη στιγμή που ο άλλος φιλιέται με την καινούρια του αγάπη… Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ ένα σφίξιμο το έπαθα μόλις διάβασα τους στίχους. Αν και δεν έχω βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση μπορώ να πω με σιγουριά πως σίγουρα δεν είναι μια ευχάριστη εμπειρία! Αυτό βέβαια εξαρτάται και από τις συνθήκες του χωρισμού. Δηλαδή αν σας χώρισε αυτός τότε λογικά αυτή η στιγμή θα είναι για εσάς μια κόλαση καθώς θα είστε αναγκασμένοι να αγναντεύεται αυτό που κάποτε ζούσατε εσείς! (ή θέλατε να ζήσετε – θα αναφερθώ αργότερα σ’ αυτό το, σε άλλο τραγούδι… υπομονή). Αντίθετα, εάν τον χωρίσατε εσείς τότε ίσως το κομμάτι που σας εκφράζει είναι άλλο…

Και ακούει στον τίτλο “Dancing With Myself”! Το κοινό που έχει με το “Dancing On My Own” είναι πως και τα δύο έχουν να κάνουν με έναν καψερό που χορεύει μοναχός του. Η διαφορά ωστόσο είναι πως ενώ το ένα δείχνει πόσο ευάλωτο σε κάνει το να χορεύεις μες στη μοναξιά χωρίς ταίρι, το άλλο εκφράζει την εσωτερική δύναμη που πρέπει να έχεις μέσα σου για να χορέψεις μοναχός σου! Ποιος ο λόγος να μένεις στη γωνία και να χορεύεις με δάκρυα στα μάτια ενώ μπορείς κάλλιστα να πας στο κέντρο της πίστας και να χορέψεις με όλη σου την ψυχή μέχρι να λιώσουν οι σόλες σου…;

Το “Dancing With Myself” έχει χρησιμοποιηθεί αρκετές φορές σε τηλεοπτικές σειρές ενώ έχει επανεκτελεστεί από πολλούς καλλιτέχνες με πιο γνωστή τη version των Nouvelle Vague που ουσιαστικά δώσανε στο κομμάτι έναν εντελώς διαφορετικό τόνο! Και είναι πιστεύω αυτός ακριβώς ο τόνος που χρειάζεται για να δώσει μια αίσθηση ικανοποίησης σε όλες αυτές τις μοναχικές ψυχές που το ακούνε…

Με λίγα λόγια, πάντα υπάρχουν δύο πλευρές σε κάθε νόμισμα. Ο καθένας μας μπορεί να διαλέξει να δει αυτή που ο ίδιος προτιμά (αν και δυστυχώς δεν διαλέγει να δει πάντα αυτή που τον συμφέρει…). Ξέρω πως η μοναξιά είναι κάτι που πραγματικά δεν αντέχεται, αλλά όλα στη ζωή είναι. Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που θα είμαστε με φίλους και με παρέες και θα γελάμε. Τι ίδιο σίγουρο όμως είναι και πως θα περάσουνε μέρες ατελείωτης μοναξιάς είτε ερωτικής είτε γενικότερα κοινωνικής φύσεως. Αυτό λοιπόν που έχουμε να κάνουμε τις μοναχικές μας μέρες είναι να μην πέφτουμε σε κατάθλιψη αλλά να αρπάζουμε την ευκαιρία και να προσπαθήσουμε να ασχοληθούμε και λίγο με αυτό που είναι ο εαυτός μας! Ας διαβάσουμε και κανένα βιβλίο, ας δούμε και κανένα DVD, ας περπατήσουμε και λίγο μόνοι, πιστέψτε με, καλό μας κάνει!

Μετατρέψτε τις στιγμές μοναξιάς σε στιγμές αυτοανακάλυψης. Είναι εύκολο να το κάνετε αν έχετε στο μυαλό σας ένα πράγμα… Δεν είστε μόνοι σας, αλλά είστε με τον εαυτό σας! ;-)

Not Myself Tonight

Προχθές ήταν τσικνοπέμπτη... Η μέρα αυτή έχει ταυτιστεί με διάφορα “έθιμα”. Αρχικά είναι το πανηγύρι χοληστερίνης που πραγματοποιείται στα περισσότερα ελληνικά τραπέζια. Μπριτζόλες, σουβλάκια, πανσέτες και άλλα κρεατικά δεσπόζουν ενώ η σαλατούλα που βρίσκεται στο κέντρο υπάρχει μόνο για το ξεκάρφωμα καθώς η μοίρα το θέλει να παραμείνει ανέγγιχτη κατά τη διάρκεια του γεύματος! Μετά βέβαια από την “τελετουργία” τους βλέπεις όλους να ακουμπάνε στην πλάτη της καρέκλα με ανοιχτό το φερμουάρ με μόνο μια λέξη να ακούγεται από το κάθε στόμα: «Αχχ έσκασα…» (το «αχ» δεν μετράει σαν λέξη!!)

Αλλά δεν σταματάμε εδώ… Όση ώρα λοιπόν οι γονείς πασχίζανε να στρώσουν και να καταβροχθίσουν το γιορτινό τραπέζι, τα μούλικα της οικογένειας αφού έχουνε φάει μια μπριζολίτσα το πολύ έτσι για το καλό, σπεύδουν στο δωμάτιό τους με σκοπό να ετοιμαστούνε για την βραδινή έξοδο! Μόλις λοιπόν το ρολόι χτυπήσει 12, και τη στιγμή που η Σταχτοπούτα η είναι η μόνη που γυρίζει σπίτι, βλέπουμε να ξεχύνονται στους δρόμους καρναβαλιστές με στόχο μια βραδιά πλήρως απελευθερωμένη από της συμβάσεις της καθημερινότητας… Σεμνές κοπέλες της Θεολογίας ντύνονται σέξι νοσοκόμες, άντρες ντύνονται πρόστυχα θηλυκά και γενικά υπάρχει μια τάση να γίνουμε για τουλάχιστον μια μέρα ότι δεν μπορούμε να γίνουμε τις υπόλοιπες 364! Καλά αυτό δεν ισχύει 100% αλλά σε ένα ποσοστό μπορούμε να πούμε πως έχει κάποια βάση. Το πιο μαγικό όμως μ’ αυτήν την ημέρα είναι η άρση της σεμνότητας και αυτή η μαγική μεταμόρφωση της συστολής σε δυναμισμό! Μια μάσκα μπορεί να δώσει απίστευτη εσωτερική δύναμη αν χρησιμοποιηθεί σωστά. Όπως λέει και η Christina Aguilera στο παρόν τραγούδι:

“I’m doing things that I normally wouldn’t do

The old me’s gone, I feel brand new and if you don’t like it f**k you

The music’s on and I’m dancing, I’m normally in the corner just standing

I’m feeling unusual, I don’t care ‘cause this is my night”

Δεν ξέρω για σας αλλά προσωπικά πιστεύω πως όταν η Christina έγραφε αυτό το τραγούδι θα πρέπει να είχε στο μυαλό της αυτή τη μέρα! Για μια μέρα βγαίνουμε εκτός εαυτού και αντί να καθόμαστε σε μια γωνία να πίνουμε μόνοι μας το ποτό μας παίρνουμε τη μεγάλη απόφαση να διασχίσουμε την πίστα και να ξεβιδωθούμε στον χορό! Το πιο γαμάτο είναι όμως πως δεν μας νοιάζει τίποτα εκείνη τη στιγμή… απλώς χορεύουμε! Αυτό βέβαια μπορεί να εξηγηθεί πολύ εύκολα. Οι άνθρωποι ντρεπόμαστε να κάνουμε το οτιδήποτε επειδή νιώθουμε ότι θα μας κατακρίνουν και θα γελάσουνε μαζί μας! Την τσικνοπέμπτη ωστόσο συμβαίνουν τα εξής δύο:

Α) ντυνόμαστε όσο πιο σουργελέ μπορούμε με αποτέλεσμα να γελάνε ΜΟΝΟ κι από την εμφάνιση μας

Β) η στολή τους εμποδίζει να αναγνωρίσουν ποιοι είμαστε κι έτσι και να γελάνε μαζί μας δεν ξέρουν ποιοι είμαστε!

Γι’ αυτό σας λέω, η χθεσινή μέρα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μέρας υπέρ του δυναμισμού που παρόλα αυτά θα ήταν καλό να τον υιοθετήσουμε και όλο την υπόλοιπο χρόνο! Μια μάσκα δεν είναι μαγικό αντικείμενο που μας μεταμορφώνει από Clark Kent σε Superman… αλλά ένα placebo που πιστεύουμε ότι το χρειαζόμαστε για να μας φύγει η συστολή! ;-)