Προχθές ήταν τσικνοπέμπτη... Η μέρα αυτή έχει ταυτιστεί με διάφορα “έθιμα”. Αρχικά είναι το πανηγύρι χοληστερίνης που πραγματοποιείται στα περισσότερα ελληνικά τραπέζια. Μπριτζόλες, σουβλάκια, πανσέτες και άλλα κρεατικά δεσπόζουν ενώ η σαλατούλα που βρίσκεται στο κέντρο υπάρχει μόνο για το ξεκάρφωμα καθώς η μοίρα το θέλει να παραμείνει ανέγγιχτη κατά τη διάρκεια του γεύματος! Μετά βέβαια από την “τελετουργία” τους βλέπεις όλους να ακουμπάνε στην πλάτη της καρέκλα με ανοιχτό το φερμουάρ με μόνο μια λέξη να ακούγεται από το κάθε στόμα: «Αχχ έσκασα…» (το «αχ» δεν μετράει σαν λέξη!!)
Αλλά δεν σταματάμε εδώ… Όση ώρα λοιπόν οι γονείς πασχίζανε να στρώσουν και να καταβροχθίσουν το γιορτινό τραπέζι, τα μούλικα της οικογένειας αφού έχουνε φάει μια μπριζολίτσα το πολύ έτσι για το καλό, σπεύδουν στο δωμάτιό τους με σκοπό να ετοιμαστούνε για την βραδινή έξοδο! Μόλις λοιπόν το ρολόι χτυπήσει 12, και τη στιγμή που η Σταχτοπούτα η είναι η μόνη που γυρίζει σπίτι, βλέπουμε να ξεχύνονται στους δρόμους καρναβαλιστές με στόχο μια βραδιά πλήρως απελευθερωμένη από της συμβάσεις της καθημερινότητας… Σεμνές κοπέλες της Θεολογίας ντύνονται σέξι νοσοκόμες, άντρες ντύνονται πρόστυχα θηλυκά και γενικά υπάρχει μια τάση να γίνουμε για τουλάχιστον μια μέρα ότι δεν μπορούμε να γίνουμε τις υπόλοιπες 364! Καλά αυτό δεν ισχύει 100% αλλά σε ένα ποσοστό μπορούμε να πούμε πως έχει κάποια βάση. Το πιο μαγικό όμως μ’ αυτήν την ημέρα είναι η άρση της σεμνότητας και αυτή η μαγική μεταμόρφωση της συστολής σε δυναμισμό! Μια μάσκα μπορεί να δώσει απίστευτη εσωτερική δύναμη αν χρησιμοποιηθεί σωστά. Όπως λέει και η Christina Aguilera στο παρόν τραγούδι:
“I’m doing things that I normally wouldn’t do
The old me’s gone, I feel brand new and if you don’t like it f**k you
The music’s on and I’m dancing, I’m normally in the corner just standing
I’m feeling unusual, I don’t care ‘cause this is my night”
Δεν ξέρω για σας αλλά προσωπικά πιστεύω πως όταν η Christina έγραφε αυτό το τραγούδι θα πρέπει να είχε στο μυαλό της αυτή τη μέρα! Για μια μέρα βγαίνουμε εκτός εαυτού και αντί να καθόμαστε σε μια γωνία να πίνουμε μόνοι μας το ποτό μας παίρνουμε τη μεγάλη απόφαση να διασχίσουμε την πίστα και να ξεβιδωθούμε στον χορό! Το πιο γαμάτο είναι όμως πως δεν μας νοιάζει τίποτα εκείνη τη στιγμή… απλώς χορεύουμε! Αυτό βέβαια μπορεί να εξηγηθεί πολύ εύκολα. Οι άνθρωποι ντρεπόμαστε να κάνουμε το οτιδήποτε επειδή νιώθουμε ότι θα μας κατακρίνουν και θα γελάσουνε μαζί μας! Την τσικνοπέμπτη ωστόσο συμβαίνουν τα εξής δύο:
Α) ντυνόμαστε όσο πιο σουργελέ μπορούμε με αποτέλεσμα να γελάνε ΜΟΝΟ κι από την εμφάνιση μας
Β) η στολή τους εμποδίζει να αναγνωρίσουν ποιοι είμαστε κι έτσι και να γελάνε μαζί μας δεν ξέρουν ποιοι είμαστε!
Γι’ αυτό σας λέω, η χθεσινή μέρα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα μέρας υπέρ του δυναμισμού που παρόλα αυτά θα ήταν καλό να τον υιοθετήσουμε και όλο την υπόλοιπο χρόνο! Μια μάσκα δεν είναι μαγικό αντικείμενο που μας μεταμορφώνει από Clark Kent σε Superman… αλλά ένα placebo που πιστεύουμε ότι το χρειαζόμαστε για να μας φύγει η συστολή! ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου