Undiscovered

Στα αγγλικά Discover σημαίνει να βρεις, να ανακαλύψεις κάτι που ήδη υπάρχει…

Στο τραγούδι του James Morrison “Undiscovered” αυτό το κάτι είναι η αγάπη! Υπάρχει μέσα σε όλους και το μόνο που θέλει είναι τις κατάλληλες συνθήκες για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να διατηρηθεί… Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που το ξεχνάνε ή δεν το υπολογίζουν καν. Ψάχνουν λοιπόν την αγάπη σε άλλα πράγματα και καταλήγουν σε αδιέξοδα! Όπως ακριβώς έκανε και ο άνδρας στο video clip του τραγουδιού, ο οποίος συναντά μια μέρα τυχαία μια κοπέλα και την προσπερνάει. Όμως την ίδια στιγμή διαπιστώνει πως κατά ένα μαγικό τρόπο είναι παγιδευμένος να ζει σε αυτό το οικοδομικό τετράγωνο χωρίς να μπορεί να βγει από αυτόν το «χωρικό βρόχο».

Μην έχοντας να πάει πουθενά άρχισε να παρατηρεί τους ανθρώπους που πέρναγαν από μπροστά του και πρόσεξε πως όλοι είχαν ένα παράθυρο στο σημείο της καρδιάς που αντανακλούσε την πιο μεγάλη τους αλήθεια, το πράγμα που αγαπάνε πιο πολύ. Σε μερικούς το «παράθυρο» έφεγγε ενώ σε άλλους (όπως και στον ίδιο) το παράθυρο παρέμενε σκοτεινό. Έτσι είναι και η καρδιά μας… Είναι σαν ένα παράθυρο. Άλλοι το έχουν ανοιχτό και μπαίνει όποιος θέλει με φόβο όμως να μπουν και κλέφτες, άλλοι έχουν απλώς αναμμένο το φως για να ξέρουν οι άλλοι απ’ έξω ότι υπάρχει μέσα κόσμος ενώ υπάρχουν και αυτοί που κλείνουν τα στόρια για να εμποδίσουν τους κλέφτες να μπουν. Δυστυχώς όμως για μας η καρδιά δεν έχει πόρτα… Οπότε όταν κλείνεις τα παράθυρα είναι σαν να κλείνεις όλο τον κόσμο απ’ έξω.

Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να βγεις από το αδιέξοδο είναι ένας! Να πάρεις ρίσκα και να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά! Η αγάπη είναι μέσα, το μόνο που λείπει είναι να βρεθεί αυτός ο κάποιος που θα μπορέσει να την ανακαλύψει και όχι να την εφεύρει! Και γι’ αυτό δεν χρειάζεσαι μόνο ανοιχτά παράθυρα… αλλά και ανοιχτά μάτια! Πάλι καλά ο τυπάς στο video clip το κατάλαβε εγκαίρως και μπόρεσε να ξαναβρεί την κοπέλα που έπρεπε να είχε γνωρίσει πριν καιρό! Μόνο που αυτή τη φορά είχαν και οι δύο αναμμένα τα φώτα της καρδιάς τους! Και τελικά ανακαλύπτοντας την αγάπη κατάφερε να σπάσει τα δεσμά και να συνεχίσει τη ζωή του… μαζί με την κοπέλα!

Μην κάνετε το λάθος να κρατάτε κλειστά τα πατζούρια της καρδιάς σας μόνο και μόνο για τους κλέφτες! Μπορείτε να καταφύγετε απλώς σε ένα συναγερμό! ;-)

Soar / Little Bird

Δυο διαφορετικά τραγούδια, δυο διαφορετικών καλλιτεχνών που παρόλα αυτά μιλάνε για το ίδιο πράγμα! Την ανάγκη να πετάξουν μακριά από τα προβλήματά τους και να αλλάξουν τη ζωή τους…

 

Στο Soar η Christina Aguilera μεταδίδει θετική ενέργεια λέγοντας μας πως όλοι έχουμε στη ζωή μας στιγμές που αισθανόμαστε 

μόνοι και πεσμένοι ψυχολογικά! Το θέμα είναι όμως να δούμε τι θα κάνουμε από κει και πέρα. Είναι ειδικά μερικά βράδια τα οποία δεν περνάνε με τίποτα και προσπαθείς να παλέψεις με τον εαυτό σου και δυστυχώς χάνεις… Νιώθεις πως τα προβλήματα σου είναι τεράστια και πως το πολυκέφαλο τέρας που λέγεται «Δύναμη της Συνήθειας» σε κυνηγάει και δεν μπορείς να του ξεφύγεις με τίποτα… Πως όλα αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν κι εσύ είσαι στη μέση και βλέπεις τη ζωή σου να κάνει κύκλους με άξονα εσένα…

Και τότε τι κάνεις; Τι κάνεις όταν νιώθεις κλεισμένος σε 4 τοίχους όπως η Annie Lenox στο Little Bird; Τι κάνεις όταν αισθάνεσαι πως η ζωή σου και τα προβλήματα σου σε πνίγουν και σε παραλύουν; Σύμφωνα με την Annie το μόνο που αρκεί είναι να γίνεις ένα μικρό πουλάκι και να πετάξεις μακριά από τα προβλήματα σου και να τραγουδάς για την κάθε στιγμή της ζωή σου συνειδητοποιώντας σιγά-σιγά τη μοναδικότητά της.

Μετά όμως από πολύ σκέψη, και την πολύτιμη βοήθεια ενός φίλου, κατάλαβα πως τελικά αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αναγνωρίσεις ποια είναι τα πραγματικά προβλήματά σου και όχι απλώς να πετάς μακριά από οτιδήποτε σε κάνει να νιώθεις άσχημα! Όταν κάτι σε πληγώνει σε κάνει πιο δυνατό! Όπως ένας ιός… Όταν ένας ιός δεν σε σκοτώνει, παθαίνεις ανοσία σε αυτόν και τελικά σε επηρεάζει ελάχιστα έως καθόλου! Τα προβλήματα είναι αυτά που σε σκοτώνουν… Αυτά που σε πληγώνουν είναι απλά γεγονότα, εμπόδια που τα ξεπερνάς και γίνεσαι καλύτερος. Και τελικά καταλήγεις νικητής αυτού του παιχνιδιού που λέγεται «Ζωή»!

Θα ήταν καλύτερα να ανοίξουμε λοιπόν όλοι τα φτερά μας και να κοιτάξουμε από ψηλά τη ζωή μας… Ας δούμε τι είναι αλήθεια και τι όχι, ας μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε επιτέλους τι είναι πραγματική ανάγκη και τι είναι μια πλασματική ανάγκη που προέρχεται από τις ανασφάλειες μας!

Αν πάλι φοβάσαι τα ύψη και αρνείσαι να πετάξεις δεν έχω πολλά να πω…

Προσπάθησέ το και πέτα και ποτέ δεν ξέρεις…

Ούτως ή άλλως δεν φοβάσαι να πέσεις…

Φοβάσαι μήπως δεν μπορέσεις να σηκωθείς! ;-)

Yoü And I

Το εξώφυλλο του single που απεικονίζει τη Gaga σαν τον
Jo Calderone

Είναι καλό να επιστρέφεις σε ένα παλιό σου έρωτα; Ε; Εδώ δε θέλω κάβουρα!

Η Lady Gaga ψηφίζει ΝΑΙ και επισφραγίζει την ψήφο της με αυτό το τραγούδι. Το “Yoü And I” είναι ένα ερωτικό τραγούδι μέσα από το οποίο η τραγουδίστρια εκφράζει τον ασίγαστο έρωτα της για τον Luc Carl, τον οποίο, σύμφωνα με τους στοίχους, θέλει πίσω!

Όπως η ίδια έχει δηλώσει όταν χώρισαν αισθάνθηκε πως δεν θα ξαναερωτευτεί τόσο πολύ κανέναν άλλο, κάτι που, πιστέψτε με, το λένε πολλοί και ευτυχώς ποτέ δεν βγαίνει πραγματικό… Ο έρωτας όπως λένε είναι σαν το λεωφορείο: δεν προλαβαίνεις το ένα; περίμενε και θα έρθει το επόμενο! Βέβαια υπάρχουν κι αυτοί που προτιμάνε να αρχίζουν να τρέχουν μέχρι την επόμενη στάση μπας και το φτάσουν… Αυτό όμως θέλει πολύ κόπο και επιπλέον δεν είναι ποτέ σίγουρο ότι το λεωφορείο θα σταματήσει στην επόμενη στάση! Υπάρχουν όμως κι αυτοί που αρνούνται να πάρουν το λεωφορείο και πάνε ποδαράτοι… Πόσο όμως να αντέξουν και οι ρημάδες οι γάμπες;

Στην προκειμένη περίπτωση η Lady Gaga (σύμφωνα πάντα με τους στίχους και με το video clip) αποφασίζει να πάει πίσω στη Nebraska  και να μη φύγει αν δεν έρθει και ο έρωτάς της μαζί της. Για όσους είδατε το video clip και δεν καταλάβατε Χριστό (όπως κι εγώ εξ αρχής) θα σας εξηγήσω περιληπτικά τι θέλει να πει ο ποιητής… Εν ολίγοις μιλάει για την παλιά της ζωή στη Nebraska όπου ερωτεύτηκε αυτό τον τύπο (που στο video clip τον λένε Jo Calderone και τον υποδύεται η ίδια η Gaga ντυμένη άντρας!!!) και που κάθε μέρα και κάθε στιγμή μακριά του είναι ένα μαρτύριο! Ο πόνος του χωρισμού είναι αλήθεια πως είναι στιγμιαίος και πως σιγά-σιγά περνάει… Αν όμως ο άλλος σου λείπει τόσο πολύ τότε η στιγμή αποκτά διάρκεια και τελικά καταλήγεις να βασανίζεσαι μόνο με την σκέψη του άλλου ατόμου!

Πρέπει όμως να επιστρέψεις σε ένα παλιό κεφάλαιο της ζωής σου που έχει ήδη κλείσει; Η απάντηση είναι εξαρτάται… Όταν μια σχέση τελειώνει ξέρεις βαθιά μέσα σου αν όντως έχει τελειώσει ή αν θα ήθελες να μπορέσεις να έχεις μια δεύτερη ευκαιρία… Υπάρχουν μερικά άτομα που απλώς δεν ταιριάζουν, πώς να το κάνουμε; Όπως και μια γοργόνα με έναν άνθρωπο! Είναι πρακτικά αδύνατο να συνυπάρξουν ερωτικά και συναισθηματικά για ποικίλους λόγους… (μη κοιτάτε την Άριελ, είναι παραμύθι… :Ρ) Και τότε λοιπόν είναι που αφήνεις τη γοργόνα να συνεχίσει το υποθαλάσσιο ταξίδι της κι εσύ ξεκινάς τη δική σου καινούρια περιπέτεια!

H Gaga ντυμένη γοργόνα για της ανάγκες του video clip

Το θέμα δηλαδή είναι να μπορέσεις να ανοίξεις τα μάτια σου και να δεις καθαρά… Θα βουτήξεις στα βαθιά ακόμα κι αν μπορεί να σε πνίγεις; Θα πάρεις φιάλες οξυγόνου που αργά ή γρήγορα θα τελειώσουν; Ή θα μείνεις στην στεριά και θα κάνει μια νέα αρχή. Όσο προφανής κι αν είναι η λογική/ορθολογιστική απάντηση όταν είσαι ερωτευμένος τα πιο παράλογα σου φαίνονται λογικά… Και τελικά καταλήγεις να βουτάς στα 10 μέτρα!

Κλείνοντας λοιπόν, δεν θα πω τι είναι καλό και τι όχι να κάνετε αν βρεθείτε σε παρόμοια κατάσταση… Το μόνο που μπορώ να πω είναι πως θέλει σκέψη και υπομονή! Γιατί και στη Nebraska δεν είναι και τόσο άσχημα στην τελική… ;-)

My Favorite Things

Ένας μονάχα τίτλος ταινίας είναι ικανός να με κάνει να δακρύζω από συγκίνηση και χαρά! «Η Μελωδία της Ευτυχίας» (στα αγγλικά “The Sound of Music”) αποτελεί μια από τις καλύτερες και πιο γλυκές ταινίες που έχω δει… Πρόκειται για την ιστορία μια γυναίκας, της Μαρίας,  που στην προσπάθειά της να γίνει μοναχή, την στέλνουν στο σπίτι ενός ναυάρχου για να του προσέχει τα παιδιά και τελικά κάνει πολλά παραπάνω! Βρίσκεται στην 4^η θέση με τα καλύτερα μιούζικαλ της τελευταίας εκατονταετίας (αν και πιστεύω αξίζει παραπάνω…) και συνεχίζει να συγκινεί μέχρι και σήμερα.

Η Μαρία λοιπόν, που την υποδύεται εξαιρετικά η  Julie Andrews, αντί να συναντήσει μια χαρούμενη οικογένεια, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πατέρα/ναύαρχο που αντιμετωπίζει τα παιδιά του σαν ναύτες και τους έχει μάθει να ανταποκρίνονται στον ήχο μιας σφυρίχτρας! Μην αντέχοντας να τα βλέπει όλα αυτά αποφασίζει να ζωντανέψει το σπίτι και να ξανακάνει τον χήρο ναύαρχο Georg von Trapp να χαμογελάσει! Πρώτος της στόχος; Να έρθει κοντά με τα παιδιά… Και την αρχή την κάνει μ’ αυτό το τραγούδι! Ένα βράδυ γεμάτο αστραπές και βροντές η μικρότερη κόρη του ναύαρχου, η γλυκιά Gretl, ζητάει από την Μαρία να κοιμηθεί μαζί της επειδή την τρομάζουν οι βροντές. Και σιγά-σιγά και τα άλλα 6 παιδιά επισκέφτηκαν το δωμάτιό της  κι έτσι η Μαρία τους έδειξε ένα τρόπο να μπορέσουν να ξεπεράσουν οποιαδήποτε φοβία τους…

(εδώ πρέπει να επισημάνω πως το τραγούδι “My Favorite Things” στην εκδοχή του Broadway ακουγόταν όταν η μοναχή έλεγε στη Μαρία να πάει στο σπίτι του Captain von Trapp και στην αντίστοιχη σκηνή με την καταιγίδα ακουγόταν το τραγούδι “A Lonely Goatherd” το οποίο στην ταινία ακούγεται στην περίφημη σκηνή με το κουκλοθέατρο!)

Το μυστικό είναι απλό! Απλώς σκέψου ό,τι σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα και τότε θα δεις ότι κάθε φοβία μπορεί να ξεπεραστεί… Πόσο εύκολο όμως είναι στην πράξη; Αν με ρωτάτε είναι αρκετά δύσκολο. Γιατί φόβος δεν είναι μόνο το να φοβάσαι το σκοτάδι, το να τρέμεις να κλειστείς σε ένα ασανσέρ ή το να βρίσκεσαι στην κορυφή ενός κτηρίου και να μην μπορείς να κοιτάξεις κάτω χωρίς να λιποθυμήσεις. Είναι πολύ περισσότερα… Στη ζωή μας κάνουμε πολλά πράγματα από φόβο χωρίς να το ξέρουμε. Πρώτ’ απ’ όλα ο βασικός φόβος που έχουμε όλοι από τη μέρα που γεννιόμαστε είναι ο θάνατος. Προσπαθείς να γεμίσεις τη ζωή σου όσο πιο καλά μπορείς με όλα όσα σε κάνουν ευτυχισμένο έτσι ώστε να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τον θάνατο πιο εύκολα! Δεν να θα μπορέσεις ποτέ να νικήσεις τον θάνατο, μπορείς όμως να διεκδικήσεις τη ζωή σου! Κι αυτό είναι κάτι που ο καθένας μας επιβάλλεται να κάνει!

Κάτι τέτοιο είχε καταφέρει και η Μαρία στην ταινία! Ζούσε την κάθε στιγμή της ζωής της, τραγουδούσε και γενικά ό,τι έκανε την έκανε ευτυχισμένη. Αυτό βέβαια που μπορεί να μη γνωρίζετε οι περισσότεροι είναι πως η ταινία πρόκειται για την αυτοβιογραφία της Maria Augusta von Trapp, η οποία γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1905 και πέθανε Μάρτιο του 1987. Ήταν δασκάλα και ήθελε να γίνει μοναχή αλλά τελικά γνώρισε τον χήρο Georg von Trapp και τον παντρεύτηκε όταν ήταν ήδη έγκυος στο παιδί τους.

Μια μέρα λοιπόν, μια σοπράνο άκουσε τη Μαρία να τραγουδάει μαζί με τα παιδιά σε χορωδία και τους πρότεινε να κάνουν συναυλίες. Κι έτσι γεννήθηκε η “Trapp Family Choir” που αργότερα όμως μετονομάστηκε  σε “Trapp Family Singers”. Μετά από χρόνια η «πραγματική» Μαρία κάθισε και έγραψε την ιστορία της ζωής της σε ένα βιβλίο και το ονόμασε “The Story of the Trapp Family Singers” (πολύ πρωτότυπος τίτλος αν θέλετε τη γνώμη μου…). Και τελικά μέσα από αυτό το βιβλίο δημιουργήθηκε η «Μελωδία της Ευτυχίας»! Πολύ όμορφή ιστορία πιστεύω, σαν παραμύθι.

Γιατί λοιπόν να μην κάνουμε ο καθένας τη ζωή του σαν παραμύθι; Το μόνο που χρειάζεται είναι να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε σιγά-σιγά τους φόβους μας και να αυτοβελτιωθούμε! Ο τρόπος είναι εύκολος… Αρκεί να σκεφτείς τα αγαπημένα σου πράγματα! ;-)

Fame

Δεν έχουν δει όλοι την ταινία Fame του 1980… Παρόλα αυτά όλοι ξέρουν το βασικό και ομώνυμο κομμάτι Fame το οποίο έγινε τρομερή επιτυχία. Ένα disco / pop κομμάτι το οποίο μπορώ να πω πως σε τραβάει από το πρώτο κιόλας άκουσμα! Το τραγούδι περιγράφει ακριβώς την ψυχοσύνθεση όλων των εφήβων που θέλουν μια μέρα να γίνουν γνωστοί και ο κόσμος να θυμάται το όνομά τους και να τους αναγνωρίζει στο δρόμο.

Οι εν λόγω ταλαντούχοι! Το cast της ταινίας

Είναι δύσκολο να περιορίσεις τα όνειρά σου, σωστά; Έτσι κι αλλιώς όνειρά σου είναι, δεν χρειάζεται και δεν πρέπει να τα περιορίσεις. Αυτό κάνανε και οι πρωταγωνιστές της ταινίας! Όλοι νέοι, με φιλοδοξίες για διακρίσεις στις τέχνες, με όνειρο μια μέρα ο κόσμος να τους θαυμάζει. Άλλοι έχουν κλίση στο χορό (όπως ο Leroy ο οποίος το μόνο που θέλει να κάνει είναι να χορεύει παρόλο που  δεν ξέρει τίποτα άλλο, ούτε καν να διαβάζει), άλλοι στην υποκριτική (όπως ο Ralph ο οποίος θέλει να γίνει κορυφαίος κωμικός σε stand-up comedy και η Dorris η οποία προσπαθεί να αποδείξει πως είναι καλή σε κάτι και πως έχει αυτό το «κάτι» που την κάνει ξεχωριστή) και άλλοι στη μουσική (όπως η ταλαντούχα Coco που θέλει να γίνει διάσημη τραγουδίστρια και ο Bruno που είναι κλεισμένος σε ένα υπόγειο και γράφει τη δικιά του μουσική). Όλοι αυτοί αλλά και άλλοι περισσότεροι γνωρίζονται μέσα στη σχολή τεχνών και κατά τη διάρκεια της ταινίας παλεύουν μεταξύ τους για την ανάδειξη αλλά κυρίως παλεύουν με τους εαυτούς τους!

Το τραγούδι σήμα της ταινίας “Fame” ακούγεται κάπου στη μέση της ταινίας και γίνεται ο χαμός (κυριολεκτικά)! Σύμφωνα με την ταινία το συγκεκριμένο τραγούδι το έχει γράψει ο ταλαντούχος Bruno και το ερμήνευε η Coco. Ο πατέρας του Bruno παίρνει την κασέτα με το τραγούδι και την παίζει δυνατά με μεγάφωνα μπροστά ακριβώς από τη σχολή τεχνών. Το αποτέλεσμα; Όλη η σχολή βγαίνει από το κτίριο και κλείνει το δρόμο χορεύοντας στους ρυθμούς του Fame! Προσωπικά είναι μια από τις αγαπημένες μου σκηνές γιατί δείχνει πραγματικά το πάθος όλων εκείνων των παιδιών που θέλανε τόσο πολύ να πετύχουν.

Το να είσαι παιδί στη Νέα Υόρκη την εποχή του 80’ που ήθελε να ασχοληθεί με τη μουσική, το χορό ή την υποκριτική σήμαινε πως έπρεπε να είσαι έτοιμος να κάνεις τα πάντα για να ξεχωρίσεις, να διακριθείς και εν τέλει να λάμψεις! Είναι δύσκολο να λάμψεις σε μια χώρα που δεν υπάρχει δυνατότητα και ευκαιρίες, αλλά και από την άλλη σε μια χώρα που όλοι λάμπουν είναι δύσκολο να φανείς! Και εκεί είναι που φαίνονται οι πραγματικά ικανοί! Γιατί η ζωή μας είναι ολόκληρη μια δοκιμασία… Μια δοκιμασία που για να την περάσεις θα κουραστείς πολύ, θα σου έρθει να τα παρατήσεις, θα αναρωτηθείς να όντως μπορείς, θα έχεις συμπαραστάτες και ανταγωνιστές. Μόνο όμως όταν ανακαλύψεις ότι κάτι θες πραγματικά, θα μπορέσεις να παλέψεις με νύχια και με δόντια για να το καταφέρεις!

Η Coco, κατά κόσμον Irene Cara καθώς τραγουδάει ένα άλλο
γνωστό τραγούδι από την ταινία "Out Here On My Own"

 Όπως και να έχει πάντως πρόκειται για μια πολύ όμορφη και συγκινητική ταινία η οποία δικαίως πήρε Όσκαρ καλύτερης μουσικής και καλύτερου τραγουδιού (για το “Fame” φυσικά)! Α, και αν μετά από αυτό το άρθρο αποφασίσετε να δείτε την ταινία παρακαλώ να μην δείτε το remake του 2009 – σε καμία περίπτωση!!! ;-)

Loser Like Me

Πρέπει να ομολογήσω πως όταν πρωτοείδα την αμερικάνικη σειρά glee δεν περίμενα να κολλήσω τόσο άγρια! Βασικά άρχισα να την βλέπω επειδή έψαχνα τυχαία και προσπαθούσα να βρω σειρές ή ταινίες που να περιέχουν το στοιχείου του μιούζικαλ… Και ευτυχώς προσγειώθηκα σ’ αυτήν τη σειρά! Πρόκειται για τις περιπέτειες μιας ομάδας εφήβων που για τον ένα ή τον άλλο λόγο καταλήγουν μέλη στη χορωδία του σχολείου (ο αμερικάνικος όρος είναι show choir, κάτι με το οποίο ασχολούνται πολύ στην Αμερική!!). Το άσχημο είναι όμως πως αυτά τα παιδιά που συμμετέχουν σ’ αυτή την ομάδα βρίσκονται ιεραρχικά στη βάση της σχολικής πυραμίδας πράγμα που τους κάνει εύκολο στόχο σε όλα τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου! Αντιμετωπίζονται ως losers και αισθάνονται πάντα απομονωμένοι. Αυτό όμως δεν είναι ικανό να τους πτοήσει και στον τοπικό διαγωνισμό χορωδιών ερμηνεύουν ένα τραγούδι, που σύμφωνα με το σενάριο γράψανε οι ίδιοι, και αναλύει όλη αυτή την κατάσταση που ζουν καθημερινά με τίτλο “Loser Like Me”!

Τέτοια περιστατικά όμως δεν παρατηρούνται μόνο στην Αμερική καθώς όπου υπάρχουν σχολεία (για την ακρίβεια όπου υπάρχουν παιδιά…) πάντα υπάρχουν οι δημοφιλείς και οι σπασίκλες! Η παιδική και εφηβική ηλικία είναι βασικά αλλά και περίπλοκα στάδια για τη ζωή του οποιοδήποτε ανθρώπου. Περιστατικά και καταστάσεις τον σημαδεύουν και μετά δυσκολεύεται να τα ξεπεράσει… Ποιος στα αλήθεια είναι αυτός που καθορίζει ποιος είναι και ποιος δεν είναι δημοφιλής σε μια ομάδα παιδιών; Πάντα υπάρχουν οι πιο κοινωνικοί και οι πιο «κλειστοί» αλλά σε καμία περίπτωση η ντροπαλότητα ενός ανθρώπου δεν πρέπει να θεωρείτε πάτημα από κάποιους για να τον γελοιοποιούν, να τον απομονώνουν και να τον κοροϊδεύουν.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως δε ζούμε σε μια ιδανική κοινωνία… Τα παιδιά είναι παιδιά και πάντα μερικοί θα συμπεριφέρονται σαν αρχηγοί! Κι εκεί είναι που μπαίνει ο ρόλος του καθένα μας ξεχωριστά! Πες ότι κάποιος σε κοροϊδεύει επειδή φοράς γυαλιά και κάθεσαι μέσα στα διαλείμματα… Στο χέρι σου είναι πόση προσοχή θα δώσεις σε αυτό το άτομο! Μερικές φορές (και μάλιστα τις περισσότερες) αυτού του τύπου τα παιδιά που κοροϊδεύουν το κάνουν απλώς και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή των άλλων ενώ στην πραγματικότητα ούτε που τους ενδιαφέρει αν το παιδί που φοράει γυαλιά ή μιλάει συνέχεια με το δάσκαλο και κάθεται μόνος του… Θέλουν να γίνουν αρχηγοί και βρίσκουν να γελοιοποιήσουν κάποια χαρακτηριστικά που δεν είναι τόσο συνηθισμένα μεταξύ των υπόλοιπων μαθητών! Χτυπάνε εν ολίγοις τη μειοψηφία για να έχουν με το μέρος τους την πλειοψηφία! Τόσο απλά…

Γι’ αυτό πιστεύω πως είναι στο χέρι του κάθε παιδιού το πόσο θα τον επηρεάζουν ή όχι τα λόγια των άλλων! Θα ήταν καλύτερο αν μπορούσε να κλείσει τα αυτιά του και να μην ακούσει τίποτα. Αυτό όμως είναι πρακτικά αδύνατο… Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να βρει φίλους με τους οποίους να αισθάνεται άνετα, να ανοιχτεί και να μπορέσει να αγνοεί όλα αυτά τα άτομα που του κάνουν τη ζωή ποδήλατο!

Ακριβώς αυτά κι άλλα πολλά σχολιάζει αυτό το τραγούδι το οποίο αν και είναι αρκετά pop και χορευτικό εγώ το θεωρώ αρκετά συγκινητικό καθώς περιγράφει ακριβώς μερικά συναισθήματα που είχα παλιά και πλέον κατάφερα να αφήσω στην άκρη! Κι αυτό εύχομαι να καταφέρουν να κάνουν κι όλοι όσοι είχαν καταπιεστεί στη ζωή τους από άτομα που τους έλεγαν πως πρέπει να αλλάξουν για να αρέσουν! Με το να αλλάξεις δεν λύνεις το πρόβλημα… απλώς το καλύπτεις!

Γιατί αν νομίζουν κάποιοι πως είναι μαγκιά να σε κάνουν να ντρέπεσαι για τις ιδιαιτερότητες σου ήρθε η ώρα να τους δείξεις ότι αυτές είναι που σε κάνουν ξεχωριστό και όχι ένα με τη μάζα! ;-)