Loser Like Me

Πρέπει να ομολογήσω πως όταν πρωτοείδα την αμερικάνικη σειρά glee δεν περίμενα να κολλήσω τόσο άγρια! Βασικά άρχισα να την βλέπω επειδή έψαχνα τυχαία και προσπαθούσα να βρω σειρές ή ταινίες που να περιέχουν το στοιχείου του μιούζικαλ… Και ευτυχώς προσγειώθηκα σ’ αυτήν τη σειρά! Πρόκειται για τις περιπέτειες μιας ομάδας εφήβων που για τον ένα ή τον άλλο λόγο καταλήγουν μέλη στη χορωδία του σχολείου (ο αμερικάνικος όρος είναι show choir, κάτι με το οποίο ασχολούνται πολύ στην Αμερική!!). Το άσχημο είναι όμως πως αυτά τα παιδιά που συμμετέχουν σ’ αυτή την ομάδα βρίσκονται ιεραρχικά στη βάση της σχολικής πυραμίδας πράγμα που τους κάνει εύκολο στόχο σε όλα τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου! Αντιμετωπίζονται ως losers και αισθάνονται πάντα απομονωμένοι. Αυτό όμως δεν είναι ικανό να τους πτοήσει και στον τοπικό διαγωνισμό χορωδιών ερμηνεύουν ένα τραγούδι, που σύμφωνα με το σενάριο γράψανε οι ίδιοι, και αναλύει όλη αυτή την κατάσταση που ζουν καθημερινά με τίτλο “Loser Like Me”!

Τέτοια περιστατικά όμως δεν παρατηρούνται μόνο στην Αμερική καθώς όπου υπάρχουν σχολεία (για την ακρίβεια όπου υπάρχουν παιδιά…) πάντα υπάρχουν οι δημοφιλείς και οι σπασίκλες! Η παιδική και εφηβική ηλικία είναι βασικά αλλά και περίπλοκα στάδια για τη ζωή του οποιοδήποτε ανθρώπου. Περιστατικά και καταστάσεις τον σημαδεύουν και μετά δυσκολεύεται να τα ξεπεράσει… Ποιος στα αλήθεια είναι αυτός που καθορίζει ποιος είναι και ποιος δεν είναι δημοφιλής σε μια ομάδα παιδιών; Πάντα υπάρχουν οι πιο κοινωνικοί και οι πιο «κλειστοί» αλλά σε καμία περίπτωση η ντροπαλότητα ενός ανθρώπου δεν πρέπει να θεωρείτε πάτημα από κάποιους για να τον γελοιοποιούν, να τον απομονώνουν και να τον κοροϊδεύουν.

Η αλήθεια βέβαια είναι πως δε ζούμε σε μια ιδανική κοινωνία… Τα παιδιά είναι παιδιά και πάντα μερικοί θα συμπεριφέρονται σαν αρχηγοί! Κι εκεί είναι που μπαίνει ο ρόλος του καθένα μας ξεχωριστά! Πες ότι κάποιος σε κοροϊδεύει επειδή φοράς γυαλιά και κάθεσαι μέσα στα διαλείμματα… Στο χέρι σου είναι πόση προσοχή θα δώσεις σε αυτό το άτομο! Μερικές φορές (και μάλιστα τις περισσότερες) αυτού του τύπου τα παιδιά που κοροϊδεύουν το κάνουν απλώς και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή των άλλων ενώ στην πραγματικότητα ούτε που τους ενδιαφέρει αν το παιδί που φοράει γυαλιά ή μιλάει συνέχεια με το δάσκαλο και κάθεται μόνος του… Θέλουν να γίνουν αρχηγοί και βρίσκουν να γελοιοποιήσουν κάποια χαρακτηριστικά που δεν είναι τόσο συνηθισμένα μεταξύ των υπόλοιπων μαθητών! Χτυπάνε εν ολίγοις τη μειοψηφία για να έχουν με το μέρος τους την πλειοψηφία! Τόσο απλά…

Γι’ αυτό πιστεύω πως είναι στο χέρι του κάθε παιδιού το πόσο θα τον επηρεάζουν ή όχι τα λόγια των άλλων! Θα ήταν καλύτερο αν μπορούσε να κλείσει τα αυτιά του και να μην ακούσει τίποτα. Αυτό όμως είναι πρακτικά αδύνατο… Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να βρει φίλους με τους οποίους να αισθάνεται άνετα, να ανοιχτεί και να μπορέσει να αγνοεί όλα αυτά τα άτομα που του κάνουν τη ζωή ποδήλατο!

Ακριβώς αυτά κι άλλα πολλά σχολιάζει αυτό το τραγούδι το οποίο αν και είναι αρκετά pop και χορευτικό εγώ το θεωρώ αρκετά συγκινητικό καθώς περιγράφει ακριβώς μερικά συναισθήματα που είχα παλιά και πλέον κατάφερα να αφήσω στην άκρη! Κι αυτό εύχομαι να καταφέρουν να κάνουν κι όλοι όσοι είχαν καταπιεστεί στη ζωή τους από άτομα που τους έλεγαν πως πρέπει να αλλάξουν για να αρέσουν! Με το να αλλάξεις δεν λύνεις το πρόβλημα… απλώς το καλύπτεις!

Γιατί αν νομίζουν κάποιοι πως είναι μαγκιά να σε κάνουν να ντρέπεσαι για τις ιδιαιτερότητες σου ήρθε η ώρα να τους δείξεις ότι αυτές είναι που σε κάνουν ξεχωριστό και όχι ένα με τη μάζα! ;-)