My Favorite Things

Ένας μονάχα τίτλος ταινίας είναι ικανός να με κάνει να δακρύζω από συγκίνηση και χαρά! «Η Μελωδία της Ευτυχίας» (στα αγγλικά “The Sound of Music”) αποτελεί μια από τις καλύτερες και πιο γλυκές ταινίες που έχω δει… Πρόκειται για την ιστορία μια γυναίκας, της Μαρίας,  που στην προσπάθειά της να γίνει μοναχή, την στέλνουν στο σπίτι ενός ναυάρχου για να του προσέχει τα παιδιά και τελικά κάνει πολλά παραπάνω! Βρίσκεται στην 4^η θέση με τα καλύτερα μιούζικαλ της τελευταίας εκατονταετίας (αν και πιστεύω αξίζει παραπάνω…) και συνεχίζει να συγκινεί μέχρι και σήμερα.

Η Μαρία λοιπόν, που την υποδύεται εξαιρετικά η  Julie Andrews, αντί να συναντήσει μια χαρούμενη οικογένεια, βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πατέρα/ναύαρχο που αντιμετωπίζει τα παιδιά του σαν ναύτες και τους έχει μάθει να ανταποκρίνονται στον ήχο μιας σφυρίχτρας! Μην αντέχοντας να τα βλέπει όλα αυτά αποφασίζει να ζωντανέψει το σπίτι και να ξανακάνει τον χήρο ναύαρχο Georg von Trapp να χαμογελάσει! Πρώτος της στόχος; Να έρθει κοντά με τα παιδιά… Και την αρχή την κάνει μ’ αυτό το τραγούδι! Ένα βράδυ γεμάτο αστραπές και βροντές η μικρότερη κόρη του ναύαρχου, η γλυκιά Gretl, ζητάει από την Μαρία να κοιμηθεί μαζί της επειδή την τρομάζουν οι βροντές. Και σιγά-σιγά και τα άλλα 6 παιδιά επισκέφτηκαν το δωμάτιό της  κι έτσι η Μαρία τους έδειξε ένα τρόπο να μπορέσουν να ξεπεράσουν οποιαδήποτε φοβία τους…

(εδώ πρέπει να επισημάνω πως το τραγούδι “My Favorite Things” στην εκδοχή του Broadway ακουγόταν όταν η μοναχή έλεγε στη Μαρία να πάει στο σπίτι του Captain von Trapp και στην αντίστοιχη σκηνή με την καταιγίδα ακουγόταν το τραγούδι “A Lonely Goatherd” το οποίο στην ταινία ακούγεται στην περίφημη σκηνή με το κουκλοθέατρο!)

Το μυστικό είναι απλό! Απλώς σκέψου ό,τι σε κάνει να αισθάνεσαι όμορφα και τότε θα δεις ότι κάθε φοβία μπορεί να ξεπεραστεί… Πόσο εύκολο όμως είναι στην πράξη; Αν με ρωτάτε είναι αρκετά δύσκολο. Γιατί φόβος δεν είναι μόνο το να φοβάσαι το σκοτάδι, το να τρέμεις να κλειστείς σε ένα ασανσέρ ή το να βρίσκεσαι στην κορυφή ενός κτηρίου και να μην μπορείς να κοιτάξεις κάτω χωρίς να λιποθυμήσεις. Είναι πολύ περισσότερα… Στη ζωή μας κάνουμε πολλά πράγματα από φόβο χωρίς να το ξέρουμε. Πρώτ’ απ’ όλα ο βασικός φόβος που έχουμε όλοι από τη μέρα που γεννιόμαστε είναι ο θάνατος. Προσπαθείς να γεμίσεις τη ζωή σου όσο πιο καλά μπορείς με όλα όσα σε κάνουν ευτυχισμένο έτσι ώστε να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τον θάνατο πιο εύκολα! Δεν να θα μπορέσεις ποτέ να νικήσεις τον θάνατο, μπορείς όμως να διεκδικήσεις τη ζωή σου! Κι αυτό είναι κάτι που ο καθένας μας επιβάλλεται να κάνει!

Κάτι τέτοιο είχε καταφέρει και η Μαρία στην ταινία! Ζούσε την κάθε στιγμή της ζωής της, τραγουδούσε και γενικά ό,τι έκανε την έκανε ευτυχισμένη. Αυτό βέβαια που μπορεί να μη γνωρίζετε οι περισσότεροι είναι πως η ταινία πρόκειται για την αυτοβιογραφία της Maria Augusta von Trapp, η οποία γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1905 και πέθανε Μάρτιο του 1987. Ήταν δασκάλα και ήθελε να γίνει μοναχή αλλά τελικά γνώρισε τον χήρο Georg von Trapp και τον παντρεύτηκε όταν ήταν ήδη έγκυος στο παιδί τους.

Μια μέρα λοιπόν, μια σοπράνο άκουσε τη Μαρία να τραγουδάει μαζί με τα παιδιά σε χορωδία και τους πρότεινε να κάνουν συναυλίες. Κι έτσι γεννήθηκε η “Trapp Family Choir” που αργότερα όμως μετονομάστηκε  σε “Trapp Family Singers”. Μετά από χρόνια η «πραγματική» Μαρία κάθισε και έγραψε την ιστορία της ζωής της σε ένα βιβλίο και το ονόμασε “The Story of the Trapp Family Singers” (πολύ πρωτότυπος τίτλος αν θέλετε τη γνώμη μου…). Και τελικά μέσα από αυτό το βιβλίο δημιουργήθηκε η «Μελωδία της Ευτυχίας»! Πολύ όμορφή ιστορία πιστεύω, σαν παραμύθι.

Γιατί λοιπόν να μην κάνουμε ο καθένας τη ζωή του σαν παραμύθι; Το μόνο που χρειάζεται είναι να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε σιγά-σιγά τους φόβους μας και να αυτοβελτιωθούμε! Ο τρόπος είναι εύκολος… Αρκεί να σκεφτείς τα αγαπημένα σου πράγματα! ;-)