Mamma Knows Best / Does Your Mother Know

Το ξέρω ότι σας άρεσε την πρώτη φορά αυτός ο συνδυασμός και γι’ αυτό λοιπόν είπα να τον επαναλάβω. Για ακόμα μια φορά λοιπόν έχουμε ABBA και Jessie J να αντιπαραθέτουν επιχειρήματα για το ποιος έχει δίκιο! Το θέμα αυτή τη φορά; Οι ανθρώπινες σχέσεις!

Στο Does Your Mother Know των ABBA αισθάνομαι σαν να βλέπω ταινία με τον Κωνσταντάρα. Μια νέα κοπέλα φλερτάρει με έναν αρκετά μεγαλύτερό της σε ένα κλαμπ μάλλον (στο μυαλό μου τους φαντάζομαι να χορεύουν shake και πίνουν πορτοκαλάδα ή ένα ελαφρύ βερμουτάκι) και αυτός ο μεγαλύτερος αρχίζει να έχει ενδοιασμούς ενώ αναρωτιέται αν η μάνα της κοπελιάς ξέρει ότι η κόρη της βγήκε έξω σε κλαμπ! Ξέρω τι σκέφτεστε…  πως δεν συμβαίνουν αυτά σήμερα…

Ε λοιπόν εδώ έρχεται και συμπληρώνει η Jessie J η οποία δίνει μια επίκαιρη συνέχεια στο τραγούδι. Σύμφωνα με τους στίχους μπορούμε να φανταστούμε πως η κοπέλα τα έφτιαξε με τον τύπο (παρόλο που δεν διευκρινίζει το τραγούδι αν αυτός είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος) και τελικά η σχέση αυτή κατέληξε στο χωρισμό… Πέρασε και έφυγε αφήνοντας πίσω τα σπασμένα κομμάτια της καρδιάς της κοπελιάς η οποία μας γνωστοποιεί ότι τελικά η μάνα της είχε δίκιο που δεν ήθελε η κόρη της να τα φτιάξει με κάποιον σαν αυτόν.

Στην μια ιστορία η κοπέλα είναι ο κυνηγός και ο τύπος του θήραμα ενώ στην άλλη έχουμε το θύμα κοπέλα και τον κυνηγό τύπο που εν τέλει την πλήγωσε… Στη ζωή πάντα μπορείς να πετύχεις και τα δύο! Άλλες φορές είσαι εσύ που κυνηγάς ενώ θα υπάρξουν και φορές που μπορεί να βρεθείς να τρέχεις να ξεφύγεις! Πολλοί πιστεύουν πως αυτό έχει να κάνει με το φύλο… δηλαδή πως συνήθως ο άντρας παίρνει το ρόλο του κυνηγού και η γυναίκα του “απροστάτευτου” θύματος. Η αλήθεια ωστόσο είναι πως οι ρόλοι εναλλάσσονται συνέχεια χωρίς να γίνονται διακρίσεις στο φύλο ή και στην ηλικία. Αν κάποιος είναι συχνότερα κυνηγός κάποια στιγμή θα κουραστεί και γι’ αυτό αποφασίζει να ξεκουραστεί και αφήνει τους άλλους να τον κυνηγήσουν αν το επιθυμούν… Αντίθετα κάποιος που ήταν θήραμα μια ζωή δεν αντέχει να δέχεται τα ερωτικά βέλη των άλλων (σημειωτέον πως τις περισσότερες φορές πονάνε) και αποφασίζει να βγει στην επίθεση κυρίως βέβαια για αυτοάμυνα!

Δυστυχώς όμως ακόμα κι αν είσαι κυνηγός καμιά φορά πληγώνεσαι κι εσύ… Και τότε είναι που αρχίζεις να μαθαίνεις να ξεχωρίζεις ποιες περιπτώσεις αξίζουν κυνήγι και ποιες όχι! Και πιστέψτε με αυτό είναι κάτι που θα σου πάρει αρκετά χρόνια εξάσκησης…

Αν λοιπόν συμφωνήσουμε  πως η ζωή είναι ένα μεγάλο δάσος γεμάτο κυνηγούς και θηράματα είναι στο χέρι του καθενός να αποφασίσει ποιον ρόλο θα ενσαρκώνει πιο συχνά. Μην ξεχνάτε όμως κάτι… Ακόμα κι ο κυνηγός μπορεί να δεχτεί βέλη! Και αυτά πονάνε πιο πολύ! ;-)