I Just Called To Say I Love You

Το αφιέρωμά μας συνεχίζεται αλλά δεν γίνεται να ξεχάσουμε πως σήμερα είναι και του Αγίου Βαλεντίνου! Ναι, ναι, ναι το ξέρω, πολύ σημασία δώσαμε… Τι να κάνουμε παιδιά μου, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα είναι υπέρμαχοι αυτής της ημέρας αλλά και κάποιοι που θα την κοροϊδεύουν περισσότερο και από τη Μαλβίνα Κάραλη που κορόιδευε τον Σημίτη. Παρόλα αυτά εμείς πρέπει να βρούμε τη χρυσή τομή έτσι ώστε και να ευχαριστήσουμε τα μπακούρια (κι εγώ μαζί αδέρφια) αλλά και να ικανοποιήσουμε τα ερωτευμένα πιτσουνάκια! Θα μπορούσα να αρχίσω να μιλάω είτε για το πώς βλέπουν αυτή τη μέρα τα μπακούρια είτε τα πιτσουνάκια αλλά θα προτιμήσω να μιλήσω πρώτα για το κομμάτι…

Αναμφίβολα είναι ένα αριστουργηματικό τραγούδι το οποίο δεν χάρισε  άδικα στον Stevie Wonder το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου τραγουδιού το 1984. Τι, δεν το ξέρατε ότι αυτό το τραγούδι γράφτηκε για ταινία; Δεν πειράζει, γι’ αυτό είμαι εγώ εδώ για να σας τα μαθαίνω! Λοιπόν η ταινία λέγεται “The Woman in Red” και είναι μια μεταφορά του γαλλικού έργου “Un Elephant ca trompe enormement” (που μεταφράστηκε ως “Ένας ελέφαντας μπορεί να είναι εξαιρετικά παραπλανητικός” και ανάθεμα κι αν ξερώ γιατί…). Στην ταινία λοιπόν παρακολουθούμε τη ζωή ενός μεσήλικα οικογενειάρχη που αποτρελαίνεται από τη στιγμή που βλέπει ένα νεαρό μοντέλο να χορεύει αναδεικνύοντας τα κάλλη της τη στιγμή που περνούσε πάνω από μια σχάρα από την οποία έβγαινε αέρας… Αυτό το θέαμα ήταν τόσο ισχυρό ώστε να του δημιουργηθεί εμμονή. Μια εμμονή που τον κάνει να οργανώνει σχέδια για το πώς να ξεφεύγει από τη γυναίκα του, για το πώς να τη γνωρίσει και στη συνέχεια για το πώς να καλύψει τα λάθη του… Όλο αυτό λοιπόν το σκαμπανέβασμα τον οδήγησε τελικά στο παράθυρο ενός κτηρίου με τον κόσμο να νομίζει πως είναι έτοιμος να αυτοκτονήσει! Αν και θα ήθελα να σας πω και άλλες λεπτομέρειες μπορεί να θελήσετε να δείτε την ταινία. Παρόλα αυτά ακολουθεί ένα κλιπ από το τραγούδι μονταρισμένο με μερικές σκηνές από την ταινία! (όχι τίποτ’ άλλο αλλά να καταλάβετε και τι εννοώ με τη σχάρα που έβγαζε αέρα…)

Καμιά φορά ορισμένα πράγματα στη ζωή μας μας φέρνουν σε απρόσμενες καταστάσεις που δεν θα μπορούσε ούτε να τα είχε προβλέψει το καλύτερο μέντιουμ και ούτε να τα είχε σκεφτεί ο πιο ταλαντούχος σεναριογράφος. Κι αυτό γιατί το σενάριο μας το γράφουμε εμείς. Αν και δεν γράφουμε γενικά όλη την ιστορία το κομμάτι της δικής μας δράσης εξαρτάται αποκλειστικά από δικές μας επιλογές… Τα σενάρια των άλλων χαρακτήρων είτε παίρνουν τη μορφή χειρών βοηθείας που μας προωθούν παρακάτω, είτε άλλες φορές τη μορφή εμποδίων που στόχο έχουν να μας βγάλουν από την πορεία μας! Αν όμως είμαστε σίγουροι για το τι χαρακτήρες είμαστε εμείς τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.

Ο Gene Wilder στην ταινία δυστυχώς δεν ήξερε καλά τον χαρακτήρα και ήθελα να βγει λίγο εκτός εαυτού και να ζήσει τη φαντασίωση με τη γυναίκα με το κόκκινο φόρεμα… Όπως όμως κάθε φαντασίωση, έτσι και η γυναίκα με τα κόκκινα, δεν είναι αληθινή. Αντιπροσωπεύει ένα άπιστο όνειρο που πολλοί μπορεί να θέλουμε να το πιάσουμε αλλά στην πραγματικότητα μας είναι εντελώς άχρηστο! Κι έτσι τελικά αποφασίζει να γυρίσει στη γυναίκα του καθώς πλέον κατάλαβε πως εκεί ανήκει. Η αγάπη δεν μπορεί να χαθεί… μόνο να αλλάξει μορφές. Και μέσα απ’ αυτές τις μορφές παίρνει ζωή! Δεν αρκούν μόνο τα λόγια. Πάντα πρέπει να συνδυάζονται και με μια πράξη!



Καμιά φορά μας μπερδεύει το "Θέλω" και το "Χρειάζομαι"
Θέλουμε "αγάπη" ενώ ουσιαστικά χρειαζόμαστε "ζωή". Η
ζωή δίνει πιο εύκολα αγάπη, σε αντίθεση με την αγάπη που
δεν δίνει τόσο εύκολα ζωή...!

Μόλις καταλάβεις τι είναι αυτό που χρειάζεσαι στη ζωή σου (και όχι απλώς θέλεις) τότε το κυνηγάς. Αν αποφασίσεις να μείνεις στα λόγια τότε ίσως μπορεί να μην το θες πραγματικά… Ο Gene Wilder άργησε λίγο να καταλάβει τι ήταν αυτό που χρειαζόταν στη ζωή του αλλά μόλις το κατάλαβε αποφάσισε να το δείξει! Πήδηξε από το μπαλκόνι σαν ένδειξη ότι ξαναγυρίζει στη γυναίκα του. Εσείς τι θα κάνετε για να δείξετε σε ένα άτομο που σας ενδιαφέρει ότι θέλετε είστε στη ζωή του; Καλά δεν είπα να πάτε να πηδήξετε κι εσείς από τον 8^ο όροφο… Μπορείτε να κάνετε κάτι λιγότερο ριψοκίνδυνο. Πάρτε ένα τηλέφωνο! Πρόκειται για τον πιο απλό τρόπο συνδυασμό πράξης και λόγου… Και αυτό ακριβώς μας λέει ότι έκανε και ο Stevie Wonder μέσα από τους στίχους του τραγουδιού!

Όσα κοριτσάκια διαβάσουν αυτό το δημοσίευμα θα με ξεχέσουν και θα μου κάνουν μήνυση για παραπληροφόρηση καθώς Αγίου Βαλεντίνου γι’ αυτές χωρίς δώρο δεν είναι Αγίου Βαλεντίνου. Από την άλλη τα αγοράκια θα μου σφίξουν το χέρι και μπορεί να με χρησιμοποιήσουν και σαν δικαιολογία! Το ουσιαστικό όμως αυτής της ημέρας δεν είναι τα δώρα, τα λουλούδια, οι καρδούλες και τα λοιπά… Αλλά η σκέψη που γίνεται πράξη! Ο λόγος που γίνεται τηλεφώνημα, το τηλεφώνημα που γίνεται ταξίδι, το ταξίδι που γίνεται συνάντηση και η συνάντηση που γίνεται η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωή σας! Και με την ευτυχία δεν εννοώ υποχρεωτικά επιτυχία. Μπορεί να μην τα καταφέρετε και να μην συναντηθείτε με τον έρωτα της ζωής σας του Αγίου Βαλεντίνου! Θα είστε όμως ευτυχισμένοι που προσπαθήσατε… ;-)