 |
| O δίσκος "First Take" της Roberta Flack περιέχει την πιο διάσημη εκτέλεση του τραγουδιού. |
Είμαι σίγουρος τι σκέφτεστε.
Γιατί τώρα αυτό το κομμάτι; Αφού έχουμε ήδη γνωριστεί και έχουμε ήδη βγει, πως
γίνεται να μην έχω αντικρίσει το άτομο απέναντί μου; Για να εξηγήσουμε τη θέση
αυτού του τραγουδιού στην πορεία μιας σχέσης θα πρέπει να το πάρουμε με μιαν
άλλη έννοια, λιγότερο κυριολεκτική! Μπορεί να ξέρετε κάποιον για μέρες, για
βδομάδες αλλά ακόμα και για χρόνια και να τον βλέπετε με έναν συγκεκριμένο
τρόπο.
Στους ανθρώπους γενικά μας
αρέσει να τους βάζουμε ταμπέλες που να τους προσδιορίζουν ως προς τα
χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα αλλά και ως προς τη σχέση τους μαζί μας.
Ταμπέλες δεύτερης κατηγορίας τους χωρίζουν σε φίλους (καλούς, κολλητούς),
συγγενείς (κοντινούς, μακρινούς), ερωτικά ενδιαφερόμενους (γκόμενους ή
συντρόφους), γνωστούς, εχθρούς, αδιάφορους και άλλα πολλά… Μέσα από αυτό το
πανέμορφο λοιπόν τραγούδι, που έχει ερμηνεύσει το μισό καλλιτεχνικό μουσική
στερέωμα, θα προσπαθήσω να εξηγήσω πως γίνεται μια ταμπέλα να αλλάξει και να
οδηγηθούμε σε κάτι το αναπάντεχο που συνήθως ονομάζουμε «αγάπη»!
Βλέποντας για πρώτη φορά έναν
άνθρωπο μπορεί να σχολιάσουμε πολλά πράγματα από μέσα μας. Αυτά είναι το πρώτο
είδος ταμπέλας και είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα εξωτερικά κυρίως
χαρακτηριστικά του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας. Η δεύτερη ταμπέλα
παραμένει με την επιγραφή «άγνωστος» ενώ για να αλλάξει θα πρέπει να γίνουν
κάποιες απαραίτητες κινήσεις είτε από μεριάς μας είτε από μεριάς του άλλου.
Εμείς τώρα όμως το έχουμε περάσει αυτό το στάδιο και βρισκόμαστε ένα βήμα μετά
τα πρώτα ραντεβού, εκεί που ο ένας αρχίζει να ανακαλύπτει τον άλλον και ενώ η
πρώτη ταμπέλα έχει αρχίσει σταδιακά να σταθεροποιείται σε συγκεκριμένα
χαρακτηριστικά (εξωτερικά αλλά και εσωτερικά αυτή τη φορά), η δεύτερη κάνει
δικό της παιχνίδι αλλάζοντας συνέχεια ανάλογα με την ψυχική μας κατάσταση.
Μπορεί μια κοπέλα να πει μετά από ένα υπέροχο ρομαντικό δείπνο πως ο άνδρας
απέναντί της είναι ο «απόλυτος έρωτας» της, ενώ μια άλλη μπορεί να σκεφτεί πως
«δεν θέλει ούτε να τον ξέρει». Ωστόσο το δύσκολο με την δεύτερη ταμπέλα είναι
πως για να αλλάξει δεν χρειάζεται να το θέλει μόνο ο ένας αλλά επίσης να δώσει
την συγκατάθεσή του και ο άλλος…!
Αυτή τη μαγική στιγμή λοιπόν
που η ταμπέλα «γκόμενος/ά» μετατρέπεται σε «έρωτας» σχολιάζει αυτό το τραγούδι.
Δεν έχει να κάνει με την όραση των ματιών του κεφαλιού αλλά των ματιών της
καρδιάς. Μπορεί μια απλή κίνηση, μια χειρονομία ή μια κουβέντα να σταθεί η
αιτία στο να αλλάξει κανείς τον τρόπο με τον οποίο βλέπει κάποιον και να
αρχίσει να αισθάνεται πράγματα που μέχρι τότε δεν περίμενε ότι μπορεί να
αισθανθεί γι’ αυτό το άτομο. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που ενώ ξέραν
κάποιον για χρόνια κάποια στιγμή κάτι συνέβη και άρχισαν να τον βλέπουμε με
άλλο μάτι, εξερευνώντας πτυχές του χαρακτήρα τους που μέχρι τότε δεν τις
ήξεραν. Με άλλα λόγια ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε καμία από τις δύο ταμπέλες
δεδομένη και ανεξίτηλη.
Νέα δεδομένα φέρνουν νέα συναισθήματα και ποτέ δεν
μπορούμε να ξέρουμε που θα μας οδηγήσουν. Το μόνο σίγουρο είναι πως ποτέ δεν
πρέπει να είμαστε απόλυτοι για αυτό που νιώθουμε γιατί 99% των περιπτώσεων
πάντα κάτι αναπάντεχο θα συμβεί και θα είμαστε σε θέση να το ελέγξουμε! ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου