When Can I See You Again

Αυτό το βήμα έρχεται ακριβώς μετά το πρώτο ραντεβού και όπως καταλαβαίνουμε από τον τίτλο παίρνουμε την υποθετική περίπτωση που το ραντεβού έχει λήξει με θετικές ενδείξεις (τουλάχιστον από μεριάς μας)! Τι είναι λοιπόν αυτό που μας ταλανίζει λίγο πριν πούμε το μεγάλο αντίο μετά από το πρώτο ραντεβού; Το πότε θα τα ξαναπούμε! Είναι μια ερώτηση τόσο taboo που πραγματικά θα προτιμούσε κανείς να ρωτήσει τον άλλον αν είναι bi παρά το πότε θα ήθελε να τα ξαναπούνε. (βέβαια όπως όλα τα πράγματα σ’ αυτόν τον κόσμο πρόκειται για κάτι το εντελώς υποκειμενικό που παρόλα αυτά απαντάται σε πολλές περιπτώσεις)

Όλη η μαγκιά κρύβεται πίσω από το ποιος θα τολμήσει να το ξεστομίσει πρώτος, δείχνοντας έτσι ότι ίσως και να το επιθυμεί πιο πολύ από τον άλλον. Αλλά όπως σε όλα τα θεατρικά έργα εκτός από τον διάλογο υπάρχει και το κάτωκείμενο, αυτά δηλαδή που οι χαρακτήρες σκέφτονται και θέλουν τόσο πολύ να πουν αλλά δεν το κάνουν σχεδόν ποτέ (τουλάχιστον στις πρώτες 2 πράξεις). Παρόλο που δεν παίζουμε σε θεατρικά έργα όλοι μας έχουμε μια φωνή στο μυαλό μας που λέει άλλα απ’ αυτά που ξεστομίζει ο στόμας μας! Πόσες φορές μπορεί να θελήσατε να πείτε «σ’ αγαπώ» στον άλλο αλλά το καταπιέσατε επειδή θα προτιμούσατε να το πει ο άλλος πρώτος; Δεν είναι αφύσικο αν θέλετε τη γνώμη μου. Όλοι το κάνουμε, απλώς άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό!

Και εκεί είναι που έρχεται και μας λύνει τα χέρια η τεχνολογία. Σκεφτείτε πως θα ήταν η ζωή σας σήμερα αν δεν υπήρχαν τα κινητά, το skype, το facebook… Μετά το πρώτο ραντεβού πλέον δεν χρειάζεται να έχει κάποιος το άγχος για το πότε θα τα ξαναπεί με τον άλλον μιας και ένα μήνυμα στο κινητό ή στο facebook μπορεί ανετότατα να τον βγάλει από τη δύσκολη θέση και χωρίς να χρειαστεί να δείξει και το τρακ του. Το να κάνουμε την ερώτηση “Πότε θα ήθελες να τα ξαναπούμε;” ενώποιος ενωπίω με τον άλλον μάλλον θα το κάνει ξεκάθαρο αν όντως ενδιαφερόμαστε ή όχι (μέσα από διάφορες νευρικές κινήσεις ή από το βλέμμα). Αντίθετα, ένα σχετικά απρόσωπο μήνυμα μέσα από έναν ηλεκτρονικό λογαριασμό θα μπορούσε πολύ εύκολα να παραπλανήσει αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο αν θέλουμε πραγματικά πολύ να το κάνουμε ή αν απλώς δεν είχαμε σε ποιον άλλον να στείλουμε πρόταση για έξοδο Σαββατιάτικα…

Ωστόσο όλη αυτή η έξαρση της απρόσωπης επικοινωνίας μας έχει κάνει λιγότερο συγκεντρωμένους στη «στιγμή». Αφήνουμε τα πάντα στην μοίρα τους και ποτέ δεν κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε απλώς και μόνο επειδή έχουμε την εναλλακτική του skype ή του facebook! Αυτό μπορεί να μας διευκολύνει αλλά δεν μπορεί να μας δέσει πραγματικά με κάποιον. Η φυσική ανθρώπινη επικοινωνία είναι πάνω απ’ όλα και πρέπει να μάθουμε να την καλλιεργούμε περισσότερο, παρά να προσπαθούμε να σκεφτόμαστε έξυπνα μηνυματάκια μέσα από τα οποία να υποκρύπτεται το ενδιαφέρον μας!

Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα βγείτε ραντεβού φροντίστε να μην τα αφήσετε όλα στον αέρα. Για πρώτη φορά ξεκαθαρίστε το πότε και αν θα ξαναβρεθείτε χωρίς να τα αφήσετε όλα στα χέρια της τεχνολογίας (εφόσον φυσικά είναι δυνατόν). Ίσως να προκείψει και τίποτα αναπάντεχο. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει! ;-)