Στο προηγούμενο άρθρο προσπαθήσαμε να βρούμε τα δύο κυρίαρχα συναισθήματα του ανθρώπου που αποφάσισε να μείνει πίσω. Αυτά ήταν το συναίσθημα της έλλειψης (μέσω του “Without You”) και της ανακούφισης (μέσω του “Since U Been Gone”). Σήμερα θα δούμε ποια είναι τα δύο βασικά – και αντίθετα πάνω απ’ όλα – συναισθήματα που δημιουργούνται σε αυτόν που φεύγει…!
Το πρώτο κομμάτι για σήμερα ανήκει στον νέο Βρετανό αοιδό Olly Murs που έγινε γνωστός μέσα από τα pop ανεβαστικά κομμάτια του “Heart Skips a Beat”, “Dance With Me Tonight” και “Troublemaker”. Ωστόσο το σημερινό δεν θα μπορούσες να το πεις και την επιτομή της ανεβαστικότητας. Αντίθετα θα το προσδιόριζες καλύτερα ως λυπητερό και καταθλιπτικό (sniff…)! Όπως λέει και ο τίτλος του, “Ask Me To Stay”, πρόκειται για τα παράπονο του ανθρώπου που έχει φύγει αλλά πραγματικά θα ήθελε τα πράγματα να έχουν πάρει μια εντελώς διαφορετική τροπή. Όλοι έχουμε δει στις ταινίες που η κοπέλα πάει να πάρει το αεροπλάνο και από πίσω βλέπουμε σε πολλά γρήγορα πλάνα το αγόρι να προσπερνάει υπαλλήλους και security και να φτάνει στην πύλη για να της πει πως δεν θέλει να την χάσει από τη ζωή του. Δε λέω, πολύ αμερικανιά το τέλος αλλά θεωρείτε κλασικό! Αν το καλοσκεφτούμε, όλο αυτό το δράμα θα είχε παραληφθεί αν το αγόρι είχε βρει το θάρρος να μιλήσει ανοιχτά στην κοπέλα για τα αισθήματά του τη στιγμή που έπρεπε. Όπως λέει και ο Olly στους στίχους:
“Why didn’t you ask me to stay?”
Όταν κάποιος θέλει να φύγει συνήθως είναι αγχωμένος και αμφιταλαντεύεται… Να μείνει στη σιγουριά που του παρέχει η παροντική ζωή του ή να ρισκάρει παίζοντας με το μέλλον του και να φύγει; Μέσα σ’ όλη αυτή τη σύγχυση μπορεί κατά βάθος να μη θέλει να πάει πουθενά αλλά επειδή ντρέπεται να το παραδεχτεί αποφασίζει να τολμήσει και μπαίνει στο ρημάδι το αεροπλάνο! Το μόνο λοιπόν που χρειάζεται για να μείνει πίσω είναι να του το ζητήσεις…
Στον αντίποδα αυτής της δήλωσης έρχεται το “Never Going Back Again” των Fleetwood Mac. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ο τίτλος έχει μια μεταφορική και μια κυριολεκτική σημασία! Ο Lindsey Buckingham που το έγραψε το εμπνεύστηκε από την ζωή του και κυρίως από τις προσπάθειές που έκανε ο ίδιος όταν ήθελε να πλησιάσει μια γυναίκα αλλά δεν το έβαζε κάτω. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνει κι ο καθένας και όχι μόνο σ’ αυτόν τον τομέα της ζωής του. Η ζωή είναι εδώ και μας περιμένει να κάνουμε λάθη. Μας περιμένει να τη νιώσουμε σε όλη της τη λάμψη μέχρι να καταφέρουμε να μάθουμε κάτι πραγματικά ουσιαστικό γι’ αυτήν. Τα βήματα είναι απλά. Κάνεις το λάθος, το συνειδητοποιείς και τελικά δεν το ξανακάνεις! Όπως λέει και ο τίτλος «δεν ξαναγυρίζεις πίσω…» αλλά αντίθετα κοιτάς μπροστά και προσπαθείς να μην κάνεις άλλη φορά το ίδιο λάθος!
Στο δρόμο για το μέλλον μπορεί να στηθούν πολλοί μπροστά σου. Άλλοι για να σε γυρίσουν πίσω και άλλοι για να σε βοηθήσουν να πας παρακάτω. Αυτό που καλείσαι να κάνεις εσύ είναι να μπορείς να διακρίνεις ποιος είναι ποιος! Σαφέστατα δεν είναι κάτι εύκολο αλλά το μόνο που χρειάζεται είναι να προσπαθήσεις. Αν είσαι τυχερός αυτός που θα σε πάει παρακάτω θα σου ζητήσει να μείνεις μαζί του… ενώ στον άλλο θα πρέπει να πεις ότι δεν θα ξαναγυρίσεις ποτέ σ’ αυτόν! Δύσκολο, αλλά όχι και ακατόρθωτο! ;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου