New In Town

Νέος στην πόλη… μπορεί να είναι μια απλή μετάφραση του τίτλου αυτού του τραγουδιού που όμως δεν θα έπρεπε κανονικά να είναι τόσο απλή. Η αγγλίδα Little Boots (που μη φοβάστε δεν την βάφτισαν έτσι οι γονείς της, το κανονικό της είναι Victoria Christina Hesketh) προσπαθεί να μας εξηγήσει πως γίνεται η μύηση μας σε έναν άλλο κόσμο που ενώ μπορεί με μια ματιά να φαίνεται λαμπερός και όμορφος, στην πραγματικότητα κρύβει και μια αρκετά σκοτεινή πλευρά!

Κάθε πράγμα που κάνουμε στη ζωή μας για πρώτη φορά κατακλυζόμαστε από ανάμεικτα συναισθήματα ενθουσιασμού και φόβου. Ενθουσιασμό επειδή ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά από τα μάτια μας και φόβο επειδή δεν ξέρουμε τι μας περιμένει… Δε λέω, μπορεί να αποδειχτεί Κήπος της Εδέμ αλλά ακόμα και στον τελειότερο παράδεισο όλο και κάπου θα κρύβεται ένας καταραμένος όφις! Θυμηθείτε την πρώτη φορά που πήγατε σε μια ξένη χώρα, την πρώτη φορά που μπήκατε σε αεροπλάνο, την πρώτη φορά που κάνατε έρωτα, την πρώτη φορά που πιάσατε δουλειά, την πρώτη φορά που μείνατε μόνοι σας… Όλα αυτά τα γεγονότα που ανέφερα έχουν σαν κοινό παρονομαστή το ότι ενώ από τη μια μπορεί να θέλουμε σαν τρελοί να τα κάνουμε από την άλλη τρέμουμε με την ιδέα της πραγματοποίησης τους! Θα είναι καλά; Μήπως συμβεί τίποτα; Μήπως πάει κάτι στραβά;



To όριος της σκιάς και του φωτός...



Είναι σαν να είμαστε εξερευνητές της ζωής και μας ζητάνε να ερευνήσουμε μια αχαρτογράφητη περιοχή… Δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα τι θηρία θα αντιμετωπίσουμε και τι κίνδυνοι μας περιμένουν αλλά δεν παύει να είναι μια περιπέτεια! Οι άνθρωποι θα έπρεπε να ζούμε για την περιπέτεια. Την θέλουμε στη ζωή μας γιατί μας κάνει καλό να νιώθουμε ζωντανοί που και που. Τα ρίσκα που παίρνουμε, το καρδιοχτύπι μέχρι να νιώσουμε ξανά ασφαλείς και η πεποίθηση ότι όλα θα πάνε καλά είναι που τελικά μας βοηθούν να καταλάβουμε τι είναι αυτό το περίεργο πράγμα που λέμε “ζωή”! Δεν είναι τυχαίο που αναφέρονται σ’ αυτήν σαν το φωτεινό διάστημα ανάμεσα στη γέννηση και στο θάνατο.



Σκεφτείτε πόσα χρόνια έχετε μπροστά σας… Πόσα απ’ αυτά συνολικά τα ζήσατε; Δε λέω, είναι πρακτικώς αδύνατο να βρισκόμαστε συνέχεια σε εγρήγορση, αλλά τελικά όλα έχουν να κάνουν με τον ρυθμό της ζωής που διαλέγουμε να ζήσουμε! Δεν θέλω μέσα απ’ αυτό το άρθρο να σας ξεσηκώσω και να σας βάλω στη διαδικασία να γίνετε νομάδες και τυχοδιώκτες όπως οι ήρωες των μεγάλων παραγωγών του Hollywood. Απλώς θέλω να καταλάβετε πως ο φόβος απέναντι στη ζωή θα σας αποτρέψει από το να τη γνωρίσετε σε όλο της το μεγαλείο!

Κάθε πράγμα έχει  πλευρές, την φωτεινή και τη σκοτεινή… και η ζωή κυλάει πάνω στη γραμμή που χωρίζει τη σκιά από το φως. Όλα υπάρχουν και όλα κάπου χρησιμεύουν. Όπως λέει και το τραγούδι, αν είσαι νέος σε μια πόλη θα πρέπει να πας με τους ρυθμούς της και να τη ζήσεις. Αν την φοβηθείς δεν θα την ανακαλύψεις πραγματικά καθώς θα βλέπεις μόνο τις σκιές. Αν πάλι είσαι απρόσεκτος μπορεί να σε ρουφήξουν οι σκιές της. Θυμήσου να είσαι στο όριο… έτσι ώστε να συμβαδίζεις με τη ζωή! ;-)