New York

Το γλυκόπικρο αυτό τραγούδι της Paloma Faith μπορεί να συνοψιστεί σε μια φράση… «Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονούνται». Η απόσταση υπήρξε πάντα ένα μεγάλο πρόβλημα για τη δημιουργία ανθρώπινων σχέσεων. Ο βαθμός επαφής είναι αντιστρόφως ανάλογος με την απόσταση των ατόμων πράγμα που κάνει τις σχέσεις (είτε ερωτικές είτε φιλικές) να φθείρονται…

Στο συγκεκριμένο κομμάτι βλέπουμε την χαριτωμένη Paloma να μας γνωστοποιεί πως από εκεί που όλα ήταν όμορφα και ωραία με τον αγαπημένο της, ξαφνικά αυτός μια μέρα την εγκατέλειψε για κάποια άλλη. Αυτό όμως που μας αποκαλύπτει στο ρεφρέν είναι πως αυτή η άλλη ήταν η… Νέα Υόρκη! Για να λέμε του στραβού το δίκιο, όταν κάποιος μετακομίζει από την πόλη του σε μια άλλη πόλη μεγαλύτερη και πιο κοσμοπολίτικη είναι πολύ λογικό να μαγευτεί. Είναι σαν να μπαίνει σε έναν καινούριο κόσμο και νιώθει πανέτοιμο να εξερευνήσει κάθε σπιθαμή του! Γνωρίζει νέα άτομα, κάνει νέες παρέες και ίσως να ερωτευτεί κιόλας… κι αυτό επειδή όλα είναι πιθανά κάθε φορά που κάποιος αποφασίζει να κάνει μια νέα αρχή. Οι καινούριες αρχές είναι πάντα καλές… αρκεί όμως να μην σε κάνουν να θες να ξεχάσεις το παρελθόν σου.

Καμιά φορά τα φώτα μιας νέας πόλης μπορεί να σε τυφλώσουν και να σε εντυπωσιάσουν δημιουργώντας την ψευδαίσθηση πως είσαι στον παράδεισο! Οι φωτεινές νέον επιγραφές ξέρουν καλά να παραπλανούν με αποτέλεσμα να σε κάνουν να μη θες να αποχωριστείς με τίποτα το παρόν σου μόνο και μόνο για να γυρίσεις σε “μουντό” (πλέον) παρελθόν. Όμως όταν τα φώτα σβήσουν ίσως καταλάβεις πως η “Νέα Υόρκη” σου αξίζει μόνο όσο φαίνεται κι αυτό γιατί πλέον δεν μπορεί να σε εντυπωσιάσει…

Είναι δύσκολο να δεις κάποιον δικό σου να φεύγει... Πιο δύσκολο όμως συνήθως
είναι να είσαι εσύ ο ίδιος που φεύγεις. Μόλις όμως συνηθίσεις στον καινούριο τόπο
τότε όλα μοιάζουν με σωστό παραμύθι!

Πολύ πρόσφατα λοιπόν μια πολύ πολύ πολύ πολύ καλή μου φίλη έφυγε για την Αθήνα για ένα μήνα και θέλω να της αφιερώσω αυτό το κείμενο προσπαθώντας να την πείσω πως ενώ το σώμα μπορεί να αλλάζει μέρη, η καρδιά όμως πάντα θα παραμένει καρφωμένη στο «σπίτι» σου! Και «σπίτι» σου είναι εκεί που είναι η οικογένεια σου, οι φίλοι σου, ο μεγάλος σου έρωτας…! Μια νέα αρχή μπορεί να σε ωφελήσει να αλλάξεις τη ζωή σου μια και καλή, από την άλλη όμως μπορεί να σε ζημιώσει καθώς θα σε ποτίσει με τόσα νέα στοιχεία που ίσως σε κάνει να ξεχάσεις τα παλιά! Δεν λέω πως θα το έκανες επίτηδες… αντίθετα, θα το έκανες κατά λάθος πράγμα που θα οδηγούσε σε χωρισμό (όλων των επιπέδων).

Το τηλέφωνο είναι μια μέθοδος να εκμηδενιστούν της απόστασης αλλά από την άλλη ίσως και να μη φτάνει..! Πόσο μάλιστα αν δεν μιλάμε για φιλία αλλά για μακροχρόνια σχέση! Πες ρε παιδί μου η φιλία κουτσά στραβά όλο και λίγο θα διασωθεί (ή έστω ένα κομμάτι της). Μια σχέση όμως μπορεί να μην αντέξει στην πίεση της απόστασης με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα μεγάλο κενό. Skype, facebook και όλες αυτές οι διάφορες ιντερνετικές “εφαρμογές” μπορεί καμιά να βοηθάνε αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την αληθινή ανθρώπινη επαφή!

Ποια είναι λοιπόν η δική μου συμβουλή; Είτε υπομονή από τη μία (μέχρι να γυρίσει – ελπίζοντας σε μία επανασύνδεση), είτε μια από κοινού δήλωση (που υφίσταται μόνο στις ερωτικές σχέσεις) πως όσο είμαστε σε διαφορετικές πόλεις ο καθένας κάνει ό,τι θέλει και μόλις ξαναβρεθούμε τότε ξαναπροσπαθούμε… Αυτό είναι ίσως από τα δυσκολότερα πράγματα σε μια σχέση αλλά είναι ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη απόδειξη ύπαρξής του!

Όλοι έχουν μια ζωή μπροστά τους… Και αυτοί που φεύγουν κι αυτοί που μένουν! Και το σημαντικό στη ζωή είναι να την κάνεις όσο πιο όμορφη μπορείς. Με αυτό σαν γνώμονα δεν νομίζω να πάρεις ποτέ τις λάθος αποφάσεις..! ;-)