Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Sail Away

Μόλις μια ανάσα πριν το ρολόι των καλοκαιρινών διακοπών ξεκινήσει να μετράει και όλοι είμαστε ακόμα σε κατάσταση πανικού… Που θα πάμε; Με ποιους; Ποιες μέρες; Θα πάμε σε νησί; Θα πάμε για camping; Κλείσαμε ξενοδοχείο; Τι θα πάρω μαζί μου; Μου φτάνουν τα λεφτά;

Αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα καλούμαστε να απαντήσουμε εντός των ημερών των διακοπών μας. Και θα τα απαντήσουμε είτε το θέλουμε είτε όχι. Το καλοκαίρι είναι η μόνη περίοδος του χρόνου που έχουμε τόσο ελεύθερο χρόνο και ταυτόχρονα τόσες πολλές επιλογές να τον ξοδέψουμε με αποτέλεσμα νιώθουμε σαν χαμένοι στο διάστημα. Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν ακριβώς τι θέλουν να κάνουν και πού θέλουν να πάνε με αποτέλεσμα οι διακοπές τους να είναι πλήρως οργανωμένες και να αξιοποιείται σε ένα καλό ποσοστό όλος ο ελεύθερός τους χρόνος. Άλλοι πάλι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα που να πάνε και τι να κάνουν που χάνονται και αφήνουν τις μέρες να περνάνε χωρίς να κάνουν τίποτα!

Είναι όλες αυτές οι απεριόριστες επιλογές που τους κάνουν να νιώθουν σαν να βρίσκονται σε κινούμενη άμμο που μέρα με τη μέρα τους βουλιάζει όλο και πιο βαθειά στην απραγία. Αυτό το περιστατικό θυμίζει λίγο το μηχανογραφικό της 3ης λυκείου (που είναι και οι μέρες του τώρα!). Άμα αυτός που κάνει το μηχανογραφικό δεν έχει πολλά μόρια έχει λιγότερες επιλογές σχολών με αποτέλεσμα να συμβιβάζεται με την επιλογή του. Αντίθετα αν έχει πολλά μόρια τότε μπορεί είτε να βάλει τη σχολή για την οποία στόχευε εξ αρχής είτε να αιωρείται ανάμεσα σε 5 πεδία μην ξέροντας ποια σχολή να βάλει πρώτη και ποια δεύτερη! Με λίγα λόγια η ελευθερία αποφάσεων είναι καλή μόνο όταν ο άνθρωπος έχει ένα στόχο. Αν ο στόχος αχνοφαίνεται χάνεται μέσα στην ίδια του την ύπαρξη και μας αφήνει σαν καπετάνιους καταμεσής του πελάγους χωρίς πυξίδα και με ένα GPS που του έχει τελειώσει η μπαταρία. Έχεις τον χάρτη αλλά αν δεν ξέρεις που είσαι πως θα μπορέσεις να βρεις που πας;

O Carl Fredricksen (πάνω αριστερά) από την ταινία της Pixar
"Up" ήθελε να πάει στους Paradise Falls (κάτω αριστερά) κι
αυτό ήταν που τον έκανε να συνεχίσει το ταξίδι του.

Ο Santiago (πάνω δεξιά) από το μυθιστόρημα του Paulo
Coelho "Ο Αλχημιστής" ήθελε να φτάσει στις πυραμίδες της
Αιγύπτου (κάτω δεξιά) και αυτό ήταν που του έδινε δύναμη.
Το σημαντικό είναι να μάθουμε ποιοι είμαστε και μόνο τότε θα καταφέρουμε να βρούμε το δρόμο μας, το μονοπάτι που θέλουμε να ακολουθήσουμε! Έχουμε τον χάρτη με τις «επιλογές» αλλά δεν ξέρουμε πώς να φτάσουμε σε αυτές. Τα πάντα θέλουν μια αρχή, μια μέση κι ένα τέλος. Ξεκινώντας ένα ταξίδι φροντίζεις να είσαι έτοιμος για κάθε αναποδιά που θα μπορέσει να σου τύχει. Η ζωή όμως έχει περισσότερη έμπνευσή από εμάς με αποτέλεσμα 99,8% των περιπτώσεων πιανόμαστε απροετοίμαστοι. Και τότε είναι που πρέπει να πολεμήσουμε με την κατάσταση που έχει προκύψει. Δεν χρειαζόμαστε πολλά για εφόδια… Αρκεί μόνο να ξέρουμε τι είναι αυτό που θέλουμε, τι είναι αυτό για το οποίο συνεχίζουμε να ελπίζουμε, αυτό που μας κρατάει ζωντανούς… Αυτό μπορεί να είναι μια ελπίδα, ένας άνθρωπος, ένα όνειρο ή και ένα συγκεκριμένο μέρος. Με αυτό στο μυαλό και στην καρδιά μας δεν θα χάσουμε ποτέ καμία μάχη!

Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά δεν μίλησα καθόλου για το τραγούδι αυτή τη φορά… :P  Πρόκειται για ένα εκπληκτικό τραγούδι του φινλανδικού συγκροτήματος The Rasmus το οποίο αν και δεν μιλάει γι’ αυτά που λέω, υπάρχει ένας έμμεσος συνδετικός κρίκος που τα ενώνει.

Είναι πολύ δύσκολο να βρεις πότε θα φύγεις από το λιμάνι και να ξεκινήσεις το ταξίδι σου. Μερικές φορές είναι η κατάσταση τέτοια που δεν σου αφήνει άλλα περιθώρια. Κάποια στιγμή θα καταλάβεις πως το παρόν δεν σε καλύπτει, δεν σε γεμίζει και πως θα ήθελες κάτι διαφορετικό στη ζωή σου. Φύγε από το παρόν πριν κατακτήσει το μέλλον σου και γίνει παρελθόν σου. Το παρελθόν είναι αυτό που γράφει το μέλλον και γι’ αυτό φρόντισε να προσέχεις τι αφήνεις πίσω σου! Δεν σ’ αρέσει το παρόν; Μπες στο καράβι σου, βρες ένα καλό πλήρωμα, άνοιξε τα πανιά, σάλπαρε και άφησε τον αέρα να σε πάει στο νησί των ονείρων σου!

Πρόσεχε όμως… μην αφήσεις τον άνεμο να σε πάρει από το στόχο σου! Ο άνεμος απλώς σε βοηθάει, δεν σε ελέγχει. Φτιάξε το δικό σου πλάνο και φτάσε εκεί που θες εσύ! ;-)

Καλό Ταξίδι σε όλους! Τα λέμε από τον Σεπτέμβριο…

1 σχόλιο: